niderlandzko » niemiecki

ge·spierd <gespierde, gespierder, gespierdst> [ɣəspirt] PRZYM.

1. gespierd (krachtig, sterk):

ge·spitst [ɣəspɪtst] PRZYM.

1. gespitst (zich gespannen toeleggend):

2. gespitst plantk.:

ge·spe·ten CZ.

gespeten volt. deelw. van spijten

Zobacz też spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·sple·ten1 [ɣəspletə(n)] PRZYM.

1. gespleten (een spleet hebbend):

2. gespleten psych.:

3. gespleten (bladeren):

ge·he·mel·te <gehemelte|n, gehemelte|s> [ɣəheməltə] RZ. r.n.

ge·vo·gel·te [ɣəvoɣəltə] RZ. r.n. geen l.mn.

1. gevogelte (vogels voor consumptie):

Geflügel r.n.

2. gevogelte (de gezamenlijke vogels):

Vögel l.mn.
Federwild r.n. spec.

ge·speend [ɣəspent] PRZYM.

ge·spo·ten CZ.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten2 <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

ge·spar·tel [ɣəspɑrtəl] RZ. r.n. geen l.mn.

Gezappel r.n. pot.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski