niderlandzko » niemiecki

sol·len1 <solde, h. gesold> [sɔlə(n)] CZ. cz. przech. (heen en weer trekken)

so·laas RZ. r.n.

solaas → soelaas

Zobacz też soelaas

soe·laas [sulas] RZ. r.n. geen l.mn.

so·list <solist|en> [solɪst] RZ. r.m.

1. solist (musicus):

Solist r.m.

2. solist (iem die individueel optreedt):

sol1 <sol|s> [sɔl] RZ. r.m. (munteenheid)

sol
Sol r.m.

so·lo1 <solo|'s, soli> [solo] RZ. r.n. of r.m.

1. solo (het alleen optreden):

Solo r.n.

2. solo (partij):

Solopart r.m.

pols <pols|en> [pɔls] RZ. r.m.

Pools [pols] PRZYM.

so·lis·te <soliste|s, soliste|n> [solɪstə] RZ. r.ż.

soliste forma żeńska od solist

Zobacz też solist

so·list <solist|en> [solɪst] RZ. r.m.

1. solist (musicus):

Solist r.m.

2. solist (iem die individueel optreedt):

sol·den [sɔldə(n)] RZ.

solden l.mn. belg. pot.:

sol·dij <soldij|en> [sɔldɛi] RZ. r.ż.

Sold r.m.
Wehrsold r.m.
Löhnung r.ż. pot.

so·li·de <solide, solider, meest solide> [solidə] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski