Tłumaczenia dla hasła „twitteren“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

tet·te·ren <tetterde, h. getetterd> [tɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. tetteren:

tetteren (luid praten: druk)

schnattern

tetteren (luid praten: luid)

trompeten

2. tetteren (veel drinken):

tetteren

bechern pot.

3. tetteren muz.:

tetteren

schmettern

wat·te·ren <watteerde, h. gewatteerd> [wɑterə(n)] CZ. cz. przech.

watteren

(aus)wattieren

kwet·te·ren <kwetterde, h. gekwetterd> [kwɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kwetteren (vogels):

kwetteren

zwitschern

2. kwetteren (mensen):

kwetteren

plappern

kwetteren

schnattern

kwetteren

quasseln

schit·te·ren <schitterde, h. geschitterd> [sxɪtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schitteren:

schitteren (glinsteren)

glänzen

schitteren (ogen, sterren, zon, kleuren)

leuchten

schitteren (ogen, sterren, zon, kleuren)

strahlen

schitteren (glas, edelstenen)

funkeln

schitteren (sneeuw, water, edelstenen)

glitzern

de zon schitterde mij in de ogen

die Sonne leuchtete mir in die Augen

zijn ogen schitterden van plezier

seine Augen glänzten vor Vergnügen

2. schitteren (uitblinken):

schitteren

glänzen

schitteren

brillieren form.

schitteren door afwezigheid

durch Abwesenheit glänzen

3. schitteren (korte tijd fel schijnen):

schitteren

(auf)blitzen

schitteren

aufleuchten

schitteren

aufblinken

mat·te·ren <matteerde, h. gematteerd> [mɑterə(n)] CZ. cz. przech.

matteren

mattieren

ket·te·ren <ketterde, h. geketterd> [kɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ketteren

toben

ketteren

rasen

ketteren

schimpfen

knet·te·ren <knetterde, h. geknetterd> [knɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knetteren (vuur)

knistern

knetteren (vuur)

prasseln

knetteren (donder, geweer-, kanonschoten e.d.)

krachen

knetteren (machinegeweer)

knattern

knetteren (machinegeweer)

rattern

knetteren (motorvoertuigen)

knattern

snot·te·ren <snotterde, h. gesnotterd> [snɔtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. snotteren (snot lozen):

snotteren

rotzen

2. snotteren (neus ophalen):

snotteren

schnüffeln

3. snotteren (huilen):

snotteren

flennen

snotteren

greinen

sput·te·ren <sputterde, h. gesputterd> [spʏtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sputteren:

sputteren (druppels, speeksel uitwerpen)

spucken

sputteren (bij het spreken)

eine feuchte Aussprache haben

2. sputteren (mopperen):

sputteren

murren

sputteren

maulen pot.

tegen iets sputteren

über [o. gegen] etw B. murren

tegen iets sputteren

über etw maulen

3. sputteren:

sputteren (knetterend spatten)

knattern

sputteren (minder sterk)

knistern

de motor sputtert

der Motor stottert [o. spuckt]

stot·te·ren² <stotterde, h. gestotterd> [stɔtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stotteren

stottern

flat·te·ren <flatteerde, h. geflatteerd> [flɑterə(n)] CZ. cz. przech.

flatteren

schmeicheln +C.

flatteren

aufputzen pot.

de balans flatteren

die Bilanz aufputzen [o. frisieren] pot.

een geflatteerde voorstelling van iets geven

etw schmeichelhaft darstellen

frot·te·ren <frotteerde, h. gefrotteerd> [frɔterə(n)] CZ. cz. przech.

frotteren

frottieren

klet·te·ren <kletterde, h. gekletterd> [klɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kletteren (regen, hagel)

prasseln

kletteren (wapens, metalen voorwerpen)

klirren

spet·te·ren <spetterde, h. gespetterd> [spɛtərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

spetteren

spritzen

spetteren (vonken, vuur)

sprühen

per·mit·te·ren¹ <permitteerde zich, h. zich gepermitteerd> [pɛrmiterə(n)] CZ. wk ww

permitteren zich permitteren (zich veroorloven):

permitteren

sich C. erlauben

ver·bit·te·ren <verbitterde, h. verbitterd> [vərbɪtərə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbitteren (vergallen):

verbitteren

verbittern

verbitteren

vergällen

2. verbitteren (vertoornen):

verbitteren

erzürnen

iem tegen zich verbitteren

es mit jdm verderben

eti·ket·te·ren <etiketteerde, h. geëtiketteerd> [etikɛterə(n)] CZ. cz. przech.

etiketteren

etikettieren