Tłumaczenia dla hasła „gebirgler“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ge·ˈbir·gig [-gɪç] PRZYM.

gebirgig

bergachtig

Ge·ˈbir·ge <Gebirges, Gebirge> [gəˈbɪrgə] RZ. r.n.

1. Gebirge (Gruppe von Bergen):

Gebirge

gebergte r.n.

2. Gebirge przen.:

Gebirge

berg

ge·ˈbie·ten² [gəˈbiːtn̩] CZ. cz. przech. podn. (verlangen, erfordern)

gebieten

gebieden

gebieten

bevelen

gebieten

afdwingen

gebieten

vereisen

Ehrfurcht gebieten

eerbied afdwingen

Eile war geboten

er was haast bij

ge·ˈbil·det [gəˈbɪldət] PRZYM.

gebildet

ontwikkeld

gebildet

beschaafd

gebildet

met niveau

akademisch gebildet sein

een universitaire opleiding (gehad) hebben

ge·ˈbis·sen [gəˈbɪsn̩] CZ.

gebissen im. cz. przeszł. von beißen¹, beißen²

Zobacz też beißen , beißen

ˈbei·ßen² <biss, gebissen> [ˈb͜aisn̩] CZ. cz. zwr.

beißen

vloeken

beißen

niet bij elkaar passen

ˈbei·ßen¹ [ˈb͜aisn̩] CZ. cz. przech. niereg.

beißen

bijten

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

geen brood op de plank hebben

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

op een houtje bijten

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

niets te bikken hebben

in den sauren Apfel beißen

door de zure appel (heen) bijten