niemiecko » niderlandzki

ge·ˈwor·fen [gəˈvɔrfn] CZ.

geworfen im. cz. przeszł. von werfen¹, werfen², werfen³

Zobacz też werfen , werfen , werfen

ˈwer·fen1 <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] CZ. cz. nieprzech. (Junge gebären)

ˈwer·fen1 <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] CZ. cz. nieprzech. (Junge gebären)

ˈwer·fen2 <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] CZ. cz. przech.

ˈwer·fen3 <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfn̩] CZ. cz. zwr.

2. werfen (aus Holz):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski