niemiecko » niderlandzki

ˈkab·beln1 [ˈkabl̩n] CZ. cz. nieprzech. NAUT.

ˈrub·beln [ˈrʊbl̩n] CZ. cz. przech.

1. rubbeln reg. (kräftig reiben):

2. rubbeln (bei Rubbellosen):

ˈsab·beln [ˈzabl̩n] CZ. cz. przech. reg. (schwatzen)

ˈbab·beln1 [ˈbabl̩n] CZ. cz. przech. pot.

ˈho·beln [ˈhoːbl̩n] CZ. cz. przech. (mit dem Hobel schneiden)

ˈdou·beln [ˈduːbl̩n] CZ. cz. przech. TEATR

ˈwir·beln1 [ˈvɪrbl̩n] CZ. cz. nieprzech.

2. wirbeln MUZ. (trommelwirbeln):

wo·ˈbei [voˈb͜ai, ˈvoːb͜ai ] PRZYSŁ.

ˈpö·beln [ˈpøːbl̩n] CZ. cz. nieprzech. pot.

ˈkno·beln [ˈknoːbl̩n] CZ. cz. nieprzech.

1. knobeln (würfeln):

2. knobeln pot. (nachgrübeln):

ˈdü·beln [ˈdyːbl̩n] CZ. cz. przech.

2. dübeln:

ˈga·beln1 [ˈgaːbl̩n] CZ. cz. przech.

ˈju·beln [ˈjuːbl̩n] CZ. cz. nieprzech.

ˈkü·beln [ˈkyːbl̩n] CZ. cz. przech.

1. kübeln (schütten):

2. kübeln pot. (bechern):

3. kübeln pot. (sih übergenem):

ˈsä·beln1 [ˈzɛːbl̩n] CZ. cz. przech. pot.

ˈkne·beln [ˈkneːbl̩n] CZ. cz. przech.

1. knebeln a. przen.:

2. knebeln (ein Knäuel in den Mund stecken):

ˈkur·beln1 [ˈkʊrbl̩n] CZ. cz. nieprzech.

3. kurbeln pot.:


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski