Tłumaczenia dla hasła „alustoitten“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱s|bitten CZ. cz. przech. irr

1. ausbitten podn. (um etw bitten):

sich C. etw ausbitten

wypraszać [f. dk. wyprosić] sobie coś podn.

sich C. etw ausbitten

wyjednywać [f. dk. wyjednać] sobie coś prośbami

2. ausbitten (fordern):

sich C. etw ausbitten

domagać się czegoś

I . unumstrịtten [ˈʊnʔʊmʃtrɪtən, --​ˈ--] PRZYM. (feststehend)

unumstritten Tatsache

bezdyskusyjny

es ist unumstritten, dass

nie podlega dyskusji, że...

II . unumstrịtten [ˈʊnʔʊmʃtrɪtən, --​ˈ--] PRZYSŁ.

von unumstritten guter Qualität

o bezdyskusyjnie dobrej jakości

umstrịtten [ʊm​ˈʃtrɪtən] PRZYM.

umstritten Methode, Theorie

sporny

umstritten Autor, Gelehrter

kontrowersyjny

heiß umstritten

bardzo kontrowersyjny

gestrịtten [gə​ˈʃtrɪtən] CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

gestritten pp von streiten

Zobacz też streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. nieprzech.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [f. dk. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw B. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. zwr.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [f. dk. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte przysł.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta przysł.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

zerstrịtten [tsɛɐ̯​ˈʃtrɪtən] CZ. cz. zwr.

zerstritten pp von zerstreiten

Zobacz też zerstreiten

zerstre̱i̱ten* CZ. cz. zwr. irr

sich mit jdm [über/wegen etw B.] zerstreiten

poróżnić się z kimś [co do czegoś]

ein zerstrittenes Paar

skłócona para r.ż.

sie ist mit ihm völlig zerstritten

[ona] jest z nim skłócona

I . ụnbestritten [ˈʊnbəʃtrɪtən, --​ˈ--] PRZYM.

unbestritten Tatsache:

unbestritten

niepodważalny

es ist unbestritten, dass ...

nie ulega wątpliwości, że...

II . ụnbestritten [ˈʊnbəʃtrɪtən, --​ˈ--] PRZYSŁ.

er ist unbestritten einer unserer besten Leute

to niewątpliwie jeden z naszych najlepszych ludzi

ạb|bitten CZ. cz. przech. irr podn.

abbitten

prosić o przebaczenie podn.

abbitten

przepraszać [f. dk. przeprosić]

du hast ihm einiges abzubitten

musisz go za kilka rzeczy przeprosić

splịtten [ˈʃplɪtn, ˈsplɪtn] CZ. cz. przech.

splitten

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

babysitten [ˈbeːbizɪtən] CZ. cz. nieprzech. nur infin pot.

babysitten

opiekować się [czyimiś] dziećmi