Tłumaczenia dla hasła „instrumentti“ w niemiecko » polski słowniku

I . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYM. a. MUS

instrumental

instrumentalny

II . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYSŁ.

jdn instrumental begleiten

akompaniować komuś

Instrumẹnt <‑[e]s, ‑e> [ɪnstru​ˈmɛnt] RZ. r.n.

1. Instrument (Werkzeug):

Instrument

narzędzie r.n.

2. Instrument (Musikinstrument):

Instrument

instrument r.m.

Instrumentarium <‑s, Instrumentarien> [ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ʊm, pl: ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ən] RZ. r.n. a. podn.

Instrumentarium a. MUS, a. MED. (Ausrüstung)

instrumentarium r.n. a. fig

Instrumentalist(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) MUS

Instrumentalist(in)

muzyk r.m. [instrumentalny]

instrumentieren* [ɪnstrumɛn​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

1. instrumentieren MUS:

instrumentieren Musikstück

instrumentować [f. dk. z‑] utwór

2. instrumentieren (ausstatten):

instrumentieren Anlage

wyposażać [f. dk. wyposażyć] w narzędzia [lub przyrządy]

MẹssinstrumentNP <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n., Mẹßinstrumentst. pis. RZ. r.n. <‑[e]s, ‑e>

Messinstrument

przyrząd r.m. pomiarowy [lub mierniczy]

Bọrdinstrumente RZ. r.n.

Bordinstrumente NAUT.

instrumenty r.m. l.mn. pokładowe

Bordinstrumente AERO

przyrządy r.m. l.mn. pokładowe

Instrumentalmusik <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Instrumentalmusik

muzyka r.ż. instrumentalna

Instrumentalstück <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. MUS

Instrumentalstück

utwór r.m. instrumentalny