Tłumaczenia dla hasła „sniffles“ w niemiecko » polski słowniku

Soufflé <‑s, ‑s> [zu​ˈfleː] RZ. r.n.

Soufflé [zu​ˈfleː] RZ. r.n. <‑s, ‑s>:

Soufflé GASTR., GASTR.

suflet r.m.

Schnụ̈ffler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej. pot.

1. Schnüffler (Detektiv, Spion):

Schnüffler(in)

szpieg r.m.

2. Schnüffler (Drogenkonsument):

Schnüffler(in)

wąchacz(ka) r.m.(r.ż.) [kleju] pot.

3. Schnüffler (Neugieriger):

Schnüffler(in)

ciekawski(-a) r.m. (r.ż.)

Souffleuse <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Souffleuse → Souffleur

Zobacz też Souffleur

Souffleur (Souffleuse) <‑s, ‑e; ‑, ‑n> [zu​ˈfløːɐ̯, zu​ˈfløːzə] RZ. r.m. (r.ż.) THEAT

Souffleur (Souffleuse)

sufler(ka) r.m. (r.ż.)

knịff [knɪf] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

kniff cz. prz. von kneifen

Zobacz też kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

jdn [o. jdm] in den Arm kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć] kogoś w ramię

2. kneifen (zusammenpressen):

kneifen Augenlider, Lippen

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

kneifen (zu eng sein) (Gummiband, Hose)

cisnąć

2. kneifen pej. pot. (sich drücken):

vor jdm kneifen

unikać kogoś

vor einer Auseinandersetzung kneifen

unikać konfrontacji

Knịff <‑[e]s, ‑e> [knɪf] RZ. r.m.

1. Kniff (Kunstgriff):

Kniff

fortel r.m.

Kniff

wybieg r.m.

ein advokatischer Kniff

sztuczka r.ż. adwokacka pot.

den Kniff raushaben

rozpoznać sztuczkę pot.

es ist ein Kniff dabei

w tym jest jakiś trik r.m.

2. Kniff:

Kniff (Knick)

zagięcie r.n.

Kniff (Falte)

fałd r.m.

3. Kniff (das Kneifen):

Kniff

uszczypnięcie r.n.