niemiecko » polski

ụnserige ZAIM. dzierż., alt, podn.

unserige → unser, → uns[e]re, → unser

Zobacz też unsere(r, s) , unser

ụnsere(r, s) [ˈʊnzərə, -rɐ, -rəs] ZAIM. dzierż.

I . ụnser [ˈʊnzɐ] ZAIM. dzierż.

unser → unser, → uns[e]re, → unser

II . ụnser [ˈʊnzɐ] ZAIM. os.,

ụnsere(r, s) [ˈʊnzərə, -rɐ, -rəs] ZAIM. dzierż.

Zobacz też wir , unser

I . ụnser [ˈʊnzɐ] ZAIM. dzierż.

unser → unser, → uns[e]re, → unser

II . ụnser [ˈʊnzɐ] ZAIM. os.,

ụnsers ZAIM. dzierż.

unsers → unsere(r, s)

Zobacz też S

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S
S r.n.
S
s r.n.

I . ụnsanft PRZYM.

unsanft Stoß, Druck:

II . ụnsanft PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski