Tłumaczenia dla hasła „zahnarztkosten“ w niemiecko » polski słowniku

Fa̱hrtkosten RZ. l.mn.

Fahrtkosten

koszty r.m. l.mn. podróży

die Fahrtkosten voll erstatten

zwracać [f. dk. zwrócić] koszty podróży w pełnej wysokości

A̱rztkosten RZ. l.mn.

Arztkosten

koszty r.m. l.mn. leczenia

Za̱hnarztbesuch <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Zahnarztbesuch

wizyta r.ż. u stomatologa

Za̱hnarzthelfer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Zahnarzthelfer(in)

asystent(ka) r.m.(r.ż.) [lub pomoc r.ż. ] stomatologa

Frạchtkosten RZ. l.mn. HAND.

Frachtkosten

koszty r.m. l.mn. przewozu

Fracht- und Löschungskosten

koszty przewozu i wyładunku

Gesạmtkosten RZ. l.mn. FIN.

Gesamtkosten

koszty r.m. l.mn. całkowite

Transpọrtkosten RZ. l.mn.

Transportkosten

koszty r.m. l.mn. transportu

Za̱hnarzt (-ärztin) <‑es, ‑ärzte; ‑, ‑nen> RZ. r.m. (r.ż.)

Zahnarzt (-ärztin)

dentysta(-tka) r.m. (r.ż.)

Zahnarzt (-ärztin)

stomatolog r.m.

Za̱hnärztin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Zahnärztin → Zahnarzt

Zobacz też Zahnarzt

Za̱hnarzt (-ärztin) <‑es, ‑ärzte; ‑, ‑nen> RZ. r.m. (r.ż.)

Zahnarzt (-ärztin)

dentysta(-tka) r.m. (r.ż.)

Zahnarzt (-ärztin)

stomatolog r.m.

I . za̱hnärztlich PRZYM.

zahnärztlich Arbeit, Behandlung, Praxis:

zahnärztlich

stomatologiczny

zahnärztlich

dentystyczny

II . za̱hnärztlich PRZYSŁ.

sich zahnärztlich behandeln lassen

iść [f. dk. pójść] do dentysty

Za̱hnarztpraxis <‑, ‑praxen> RZ. r.ż.

Zahnarztpraxis

gabinet r.m. stomatologiczny

Fẹstkosten RZ. l.mn.

Festkosten

koszty r.m. l.mn. stałe

Sẹlbstkosten RZ. l.mn. WIRTSCH

Selbstkosten

koszty r.m. l.mn. własne

Kredi̱tkosten RZ. l.mn. FIN.

Kreditkosten

koszty r.m. l.mn. kredytu

Ụnkosten RZ. l.mn.

Unkosten

wydatki r.m. l.mn.

[mit/wegen etw] Unkosten haben

mieć [w związku z czymś/z powodu czegoś] wydatki

abzüglich der Unkosten

z odliczeniem wydatków

die Unkosten belaufen sich auf ...

wydatki wynoszą...

zwroty:

sich in Unkosten B. stürzen pot.

narażać [f. dk. narazić] się na koszty

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Der Dienstherr zahlt Beamten für deren Arzt- und Zahnarztkosten eine Beihilfe, die in der Regel die Hälfte der beihilfefähigen Aufwendungen erstattet.

de.wikipedia.org