Tłumaczenia dla hasła „Zwangs“ w polsko » niemiecki słowniku

zwany [zvanɨ] PRZYM.

tak zwany

so genannt

zwada <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [zvada] RZ. r.ż. podn. (sprzeczka)

zwada

Zank r.m.

zwada

Streit r.m.

zwabiać <‑ia> [zvabjatɕ], zwabić [zvabitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

zwabiać

anlocken

zwabiła go namiętnym spojrzeniem

sie lockte ihn mit einem leidenschaftlichen Blick an

I . zwalać <‑la; f. dk. zwalić> [zvalatɕ] pot. CZ. cz. przech.

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen pot.

zwalać

runterschmeißen pot.

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen pot.

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen pot.

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken pot.

zwalać

abschreiben

4. zwalać pot. (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; f. dk. zwalić> [zvalatɕ] pot. CZ. cz. zwr.

1. zwalać pot. (przewracać się):

zwalać

umkippen pot.

zwalać

umfallen

2. zwalać pot. (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen przen. pot.

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien pot.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen przen. pot.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwalić [zvalitɕ]

zwalić f. dk. od zwalać

Zobacz też zwalać

I . zwalać <‑la; f. dk. zwalić> [zvalatɕ] pot. CZ. cz. przech.

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen pot.

zwalać

runterschmeißen pot.

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen pot.

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen pot.

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken pot.

zwalać

abschreiben

4. zwalać pot. (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; f. dk. zwalić> [zvalatɕ] pot. CZ. cz. zwr.

1. zwalać pot. (przewracać się):

zwalać

umkippen pot.

zwalać

umfallen

2. zwalać pot. (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen przen. pot.

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien pot.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen przen. pot.

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

zwarty [zvartɨ] PRZYM.

1. zwarty (skupiony):

zwarty zabudowa

geschlossen

zwarty tłum

dicht gedrängt

zwarty zarośla

dicht

2. zwarty (jednolity):

zwarty kompozycja, struktura

einheitlich

zwarty kompozycja, struktura

geschlossen

3. zwarty JĘZ.:

spółgłoska zwarta

Verschlusslaut r.m.

spółgłoska zwarta

Explosivlaut r.m.

zważyć [zvaʒɨtɕ]

zważyć f. dk. od zważać

Zobacz też zważać

I . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. przech. tylko dk. (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich B. um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

zwałka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zvawka] RZ. r.ż. zwykle lp pot.

zwałka

[Aus]kippen r.n.

zwałka

[Aus]schütten r.n.

I . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. przech. tylko dk. (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich B. um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

I . zwać <zwie; cz. prz. zwij> [zvatɕ] CZ. cz. przech.

zwać podn.:

zwać

nennen

zwać

heißen podn.

zwą go braciszkiem

sie nennen ihn Brüderchen

tak zwany

so genannt

zwroty:

jak zwał tak zwał

egal wie etw/jmd heißt

II . zwać <zwie; cz. prz. zwij> [zvatɕ] CZ. cz. zwr.

zwać podn.:

zwać się

sich B. nennen

zwać się

heißen

co się zowie

im wörtlichen Sinne

co się zowie

wie sich’s [o. es sich] gehört

zwroty:

jak się zwał, tak się zwał, byleby się dobrze miał przysł.

egal wie etw ist, Hauptsache es passt

zwał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zvaw] RZ. r.m. zwykle l.mn.

1. zwał pot. (sterta czegoś):

zwał

Haufen r.m.

zwały piasku

Sandhaufen r.m. l.mn.

2. zwał:

zwał MINER., TECHNOL.

Halde r.ż.

zwał MINER., TECHNOL.

Kippe r.ż.

szwank <D. ‑u, l.mn. ‑i> [ʃfaŋk] RZ. r.m.

narazić kogoś/coś na szwank

jdn/etw einer Gefahr aussetzen

wyjść z czegoś bez szwanku

etw unversehrt überstehen

wyjść z czegoś bez szwanku

heil davonkommen