Tłumaczenia dla hasła „duchovní“ w polsko » niemiecki słowniku

I . duchowny [duxovnɨ] PRZYM.

stan duchowny

Geistlichkeit r.ż.

stan duchowny

Klerus r.m.

ojciec duchowny

Beichtvater r.m.

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

II . duchowny <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [duxovnɨ] RZ. r.m. odm. jak przym.

duchowny

Geistliche(r) mf

duchowo [duxovo] PRZYSŁ.

1. duchowo (intelektualnie):

duchowo

geistig

2. duchowo (wewnętrznie):

duchowo

seelisch

wspierać kogoś duchowo

jdm seelischen Beistand leisten

duchota <D. ‑ty, bez l.mn. > [duxota] RZ. r.ż.

duchota

Schwüle r.ż.

duchowy [duxovɨ] PRZYM.

duchowy życie

geistig

duchowy dar

Geistes-

duchowy kultura

immateriell

duchowy spokój

Gemüts-

duchowy spokój

Seelen-

duchowy pociecha

seelisch

zwroty:

duchowy ojciec

geistiger Vater r.m.

duchowy pokarm żart.

geistige Nahrung r.ż.

duchowy przywódca

geistiger Anführer r.m.

uduchowienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [uduxovjeɲe] RZ. r.n. podn.

uduchowienie

Vergeistigung r.ż.

duchowość <D. ‑ści, bez l.mn. > [duxovoɕtɕ] RZ. r.ż.

duchowość

Geistigkeit r.ż.

duchowość chrześcijańska

christliche Geistigkeit

I . uduchawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [uduxavjatɕ], uduchowić [uduxovitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

uduchawiać

vergeistigen

uduchawiać

durchgeistigen

uduchawiać

ein Hochgefühl vermitteln

muzyka potrafi człowieka uduchowić

Musik r.ż. kann den Menschen vergeistigen

II . uduchawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [uduxavjatɕ], uduchowić [uduxovitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

uduchawiać

vergeistigt werden

uduchawiać się na rekolekcjach

in Exerzitien vergeistigt [o. beseelt] werden