polsko » niemiecki

mechanizm <D. ‑u, loc ‑zmie, l.mn. ‑y> [mexaɲism] RZ. r.m.

mechanik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [mexaɲik] RZ. r.m.

1. mechanik (rzemieślnik):

Automechaniker(in) r.m. (r.ż.)
Kraftfahrzeugmechaniker(in) r.m. (r.ż.)
KFZ-Mechaniker(in) r.m. (r.ż.) pot.

2. mechanik (specjalista):

mechanika <D. ‑ki, bez l.mn. > [mexaɲika] RZ. r.ż.

mechanika t. TECHNOL., t. FIZ.
Mechanik r.ż.

mechanicyzm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [mexaɲitsɨsm] RZ. r.m. FIL.

I . mechacić <‑ci; f. dk. z‑> [mexatɕitɕ] CZ. cz. przech.

II . mechacić <‑ci; f. dk. z‑> [mexatɕitɕ] CZ. cz. zwr.

mechaniczny [mexaɲitʃnɨ] PRZYM.

mechowisko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [mexovisko] RZ. r.n. pot. (miejsce porośnięte mchem)

mechanizacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [mexaɲizatsja] RZ. r.ż.

I . mechanizować <‑zuje; f. dk. z‑> [mexaɲizovatɕ] CZ. cz. przech.

II . mechanizować <‑zuje; f. dk. z‑> [mexaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

mechanizator <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [mexaɲizator] RZ. r.m. (osoba zajmująca się mechanizacją)

Mechanisator(in) r.m. (r.ż.)

mechatronika <D. ‑ki, bez l.mn. > [mexatroɲika] RZ. r.ż. TECHNOL.

biomechanika <D. ‑ki, bez l.mn. > [bjomexaɲika] RZ. r.ż.

biomechanika MED., BIOL.
Biomechanik r.ż.

mechanistyczny [mexaɲistɨtʃnɨ] PRZYM. podn.

mechowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wce> [mexovjets] RZ. r.m. ZOOL.

mechaniczność <D. ‑ści, bez l.mn. > [mexaɲitʃnoɕtɕ] RZ. r.ż. (ruchów)

mechanochemia <D. ‑ii, bez l.mn. > [mexanoxemja] RZ. r.ż. CHEM.

mechanoskopia <D. ‑ii, bez l.mn. > [mexanoskopja] RZ. r.ż. PR.

telemechanika <D. ‑ki, bez l.mn. > [telemexaɲika] RZ. r.ż. TECHNOL.

zmechanizować [zmexaɲizovatɕ]

zmechanizować f. dk. od mechanizować

Zobacz też mechanizować

I . mechanizować <‑zuje; f. dk. z‑> [mexaɲizovatɕ] CZ. cz. przech.

II . mechanizować <‑zuje; f. dk. z‑> [mexaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski