polsko » niemiecki

narastać <‑ta; f. dk. narosnąć> [narastatɕ] CZ. cz. nieprzech.

naradka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [naratka] RZ. r.ż. BOT.

naraić [naraitɕ] f. dk., narajać [narajatɕ] <‑ja; cz. prz. ‑jaj> CZ. cz. przech. pot. (polecić coś, kogoś)

I . narazić [naraʑitɕ] f. dk., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; cz. prz. ‑żaj> CZ. cz. przech.

II . narazić [naraʑitɕ] f. dk., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; cz. prz. ‑żaj> CZ. cz. zwr.

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

2. narazić (rozgniewać):

naradzać się <‑dza się; cz. prz. ‑aj się> [naradzatɕ ɕe], naradzić się [naradʑitɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski