Tłumaczenia dla hasła „obstruktive“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

obstrukcja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [opstruktsja] RZ. r.ż.

1. obstrukcja MED.:

obstrukcja

Obstipation r.ż.

obstrukcja

[Stuhl]verstopfung r.ż.

2. obstrukcja POLIT.:

obstrukcja

Obstruktion r.ż.

obstrukcyjny [opstruktsɨjnɨ] PRZYM.

1. obstrukcyjny podn.:

obstrukcyjny

obstruktiv

obstrukcyjny

verhindernd

obstrukcyjny

verschleppend

2. obstrukcyjny POLIT.:

obstrukcyjny

Obstruktions-

I . obstrzępić <‑pi; cz. prz. ‑ęp> [opstʃempitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

obstrzępić

zerreißen

obstrzępić

zerfetzen

pies obstrzępił mi spodnie

der Hund r.m. hat meine Hose zerrissen

II . obstrzępić <‑pi; cz. prz. ‑ęp> [opstʃempitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

obstrzępić

ausfransen

obstrzępić

einreißen

obstrzępiła ci się nogawka

dein Hosenbein r.n. ist ausgefranst

obstukać [opstukatɕ] f. dk., obstukiwać [opstukivatɕ] <‑kuje; cz. prz. ‑kuj> CZ. cz. przech. pot.

obstukać

abklopfen

obstukiwał ściany w łazience

er klopfte die Wände im Badezimmer ab

konstrukt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kow̃strukt] RZ. r.m. podn.

konstrukt

Konstrukt r.n. podn.

konstrukt myślowy

Gedankenkonstrukt r.n. podn.

struktura <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [struktura] RZ. r.ż.

1. struktura zwykle lp (budowa: wyrazu, kryształu, społeczeństwa):

struktura

Struktur r.ż.

struktura

Aufbau r.m.

struktura chemiczna

chemische Struktur

struktura drzewa

Baumstruktur r.ż.

struktura katalogu INF.

Dateiverzeichnisstruktur r.ż.

struktura prawna firmy

Rechtsform r.ż. einer Firma

struktura warstw

Schichtaufbau r.m.

2. struktura (całość):

struktura

Struktur r.ż.

struktura

Gefüge r.n.

destruktor¹ <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [destruktor] RZ. r.m. podn. (ten, kto niszczy)

destruktor

Zerstörer(in) r.m. (r.ż.)

instruktaż <D. ‑u, bez l.mn. > [iw̃struktaʃ] RZ. r.m.

instruktaż

Anweisung r.ż.

instruktaż

Schulung r.ż.

instruktor(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [iw̃struktor] RZ. r.m.(r.ż.)

instruktor(ka)

Instrukteur(in) r.m. (r.ż.)

instruktor(ka)

[Kurs]leiter(in) r.m. (r.ż.)

konstruktor(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [kow̃struktor] RZ. r.m.(r.ż.) TECHNOL.

1. konstruktor (wykonawca):

konstruktor(ka)

Konstrukteur(in) r.m. (r.ż.)

2. konstruktor (projektant):

konstruktor(ka)

Entwicklungsingenieur(in) r.m. (r.ż.)

konstruktor(ka)

Projektant(in) r.m. (r.ż.)

destruktywnie [destruktɨvɲe] PRZYSŁ.

destruktywnie → destrukcyjnie

Zobacz też destrukcyjnie

destrukcyjnie [destruktsɨjɲe] PRZYSŁ. podn.

destrukcyjnie

destruktiv podn.

destrukcyjnie

zerstörend

działać destrukcyjnie

destruktiv wirken

obstrukcjonista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [opstruktsjoɲista] RZ. r.m. odm. jak f w lp POLIT.

obstrukcjonista

Obstruktionist r.m.