Tłumaczenia dla hasła „oportuit“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

oportunista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [oportuɲista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

oportunista (-tka)

Opportunist(in) r.m. (r.ż.) podn.

oportunizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [oportuɲism] RZ. r.m.

oportunizm

Opportunismus r.m. podn.

opornie [oporɲe] PRZYSŁ.

opornie

schwer

opornie

mühsam

coś komuś idzie opornie

etw fällt jdm schwer

opornik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [oporɲik] RZ. r.m. ELEKT.

opornik

Widerstand r.m.

autoportret <D. ‑u, l.mn. ‑y> [awtoportret] RZ. r.m.

autoportret

Selbstporträt r.n.

autoportret

Selbstbildnis r.n.

oportunistyczny [oportuɲistɨtʃnɨ] PRZYM.

oportunistyczny

opportunistisch podn.

oportunistyczna postawa

opportunistische Haltung r.ż.

oportunistycznie [oportuɲistɨtʃɲe] PRZYSŁ.

oportunistycznie

opportunistisch podn.

oporność <D. ‑ści, bez l.mn. > [opornoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. oporność (nieustępliwość):

oporność

Widersetzlichkeit r.ż.

oporność

Widerspenstigkeit r.ż.

2. oporność ELEKT.:

oporność

Widerstand r.m.

3. oporność MED.:

oporność

Resistenz r.ż.

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić f. dk. od oporządzać

Zobacz też oporządzać

I . oporządzać <‑dza; f. dk. oporządzić> [opoʒondzatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; f. dk. oporządzić> [opoʒondzatɕ] CZ. cz. zwr. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich B. zurechtmachen

oporządzać

sich B. richten

oporny [opornɨ] PRZYM.

1. oporny (nieposłuszny):

oporny pies, uczeń

unfolgsam

oporny pies, uczeń

widerspenstig

2. oporny (ociągający się):

oporny płatnik

widerstrebend

3. oporny (stawiający opór):

oporny zamek

widerspenstig

oporny zamek

festsitzend

oporowy [oporovɨ] PRZYM.

1. oporowy TECHNOL.:

oporowy

Stütz-

oporowy

Widerstands-

2. oporowy ARCHIT.:

łuk oporowy

Stützbogen r.m.

3. oporowy ARCHIT.:

mur oporowy

Stützmauer r.ż.

4. oporowy KOL.:

kozioł oporowy

Prellbock r.m.

5. oporowy METEO:

termometr oporowy

Widerstandsthermometer r.n.

6. oporowy SPORT:

technika oporowa

Spitzkehre r.ż.

opolski [opolski] PRZYM.

opolski

Oppelner

oponent(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [oponent] RZ. r.m.(r.ż.) podn.

oponent(ka)

Opponent(in) r.m. (r.ż.)

oponent(ka)

Widersacher(in) r.m. (r.ż.)