Tłumaczenia dla hasła „ordinäre“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

ordynarnie [ordɨnarɲe] PRZYSŁ.

ordynarnie

ordinär

ordynarnie

vulgär

wysławiać się ordynarnie

sich B. vulgär ausdrücken

ubierać się ordynarnie

sich B. geschmacklos anziehen

ordynarny [ordɨnarnɨ] PRZYM.

1. ordynarny (niewybredny):

ordynarny kłamstwo

gemein

ordynarny język

vulgär

ordynarny język

ordinär

2. ordynarny (w złym guście):

ordynarny strój, makijaż

geschmacklos

ordynarny strój, makijaż

hässlich

ordynat <D. ‑a, l.mn. ‑aci> [ordɨnat] RZ. r.m. HIST.

ordynat

Majoratsherr r.m.

ordynans¹ <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ordɨnaw̃s] RZ. r.m. WOJSK.

ordynans

Ordo[n]nanz r.ż.

dinar <D. ‑a, l.mn. ‑y> [dinar] RZ. r.m. t. HIST.

dinar (jednostka monetarna)

Dinar r.m.

ordynariat <D. ‑u, bez l.mn. > [ordɨnarjat] RZ. r.m. REL.

ordynariat

Ordinariat r.n.

ordynatura <D. ‑ry, bez l.mn. > [ordɨnatura] RZ. r.ż. st. urz.

ordynatura

Chefarztstelle r.ż.

ordynacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [ordɨnatsja] RZ. r.ż.

1. ordynacja POLIT.:

ordynacja

Ordnung r.ż.

ordynacja wyborcza

Wahlordnung r.ż.

2. ordynacja HIST.:

ordynacja

Majoratsgut r.n.

3. ordynacja REL.:

ordynacja

Ordination r.ż.

ordynacki [ordɨnatski] PRZYM. HIST.

ordynacki

Magistrats-

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument r.n. zur Stadtgründung

ordynator <D. ‑a, l.mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] RZ. r.m.

ordynator

Chefarzt(-ärztin) r.m. (r.ż.)

ordynarność <D. ‑ści, bez l.mn. > [ordɨnarnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. ordynarność:

ordynarność (słów)

Grobheit r.ż.

ordynarność (słów)

Vulgarität r.ż.

ordynarność (zachowania)

Unanständigkeit r.ż.

2. ordynarność:

ordynarność (rysów)

Gewöhnlichkeit r.ż.

ordynarność (ubrania)

Geschmacklosigkeit r.ż.

ordynariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [ordɨnarjuʃ] RZ. r.m.

1. ordynariusz REL.:

ordynariusz

Ordinarius r.m.

2. ordynariusz HIST.:

ordynariusz

Ordinarius r.m.

ordynariusz

ordentlicher Professor r.m.