Tłumaczenia dla hasła „przynieÅÄ“ w polsko » niemiecki słowniku

przynieść [pʃɨɲeɕtɕ]

przynieść f. dk. od przynosić

Zobacz też przynosić

przynosić <‑si; f. dk. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przynosić < f. dk. po‑> (donieść):

przynosić prezent

mitbringen

przynosić odgłos, zapach

bringen

2. przynosić przen. (pociągać za sobą):

przynosić

mit sich C. bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung r.ż. sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

przynęta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [pʃɨnenta] RZ. r.ż.

przynęta

Köder r.m.

łowić ryby na przynętę

Fische ködern [o. mit einem Köder angeln]

przynęcać <‑ca> [pʃɨnentsatɕ], przynęcić [pʃɨnentɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

przynęcać

anlocken

przynęcać

ködern pot.

przynitować [pʃɨɲitovatɕ] f. dk., przynitowywać [pʃɨɲitovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. TECHNOL.

przynitować

vernieten

przynaglać <‑la; f. dk. przynaglić> [pʃɨnaglatɕ] CZ. cz. przech.

przynaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn antreiben, etw zu tun

przynudzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [pʃɨnudzatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

przynudzać

zulabern pot.

przynosić <‑si; f. dk. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przynosić < f. dk. po‑> (donieść):

przynosić prezent

mitbringen

przynosić odgłos, zapach

bringen

2. przynosić przen. (pociągać za sobą):

przynosić

mit sich C. bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung r.ż. sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

przyczyna <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [pʃɨtʃɨna] RZ. r.ż.

przyczyna

Ursache r.ż.

przyczyna

Grund r.m.

przyczyna błędu

Fehlerursache r.ż.

przyczyna katastrofy

die Ursache der Katastrophe

przyczyna kłótni

der Grund für den Streit

przyczyna wydania rozporządzenia PR.

Anordnungsgrund r.m.

nieznana przyczyna

eine unbekannte Ursache

przyczyna, dla której...

der Grund, für den ...

zwroty:

nie bez przyczyny

nicht ohne Grund

z tej przyczyny

aus diesem Grund[e]

z niewiadomych przyczyn

aus unbekannten [o. unerklärlichen] Gründen

I . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] f. dk. CZ. cz. przech. (przysparzać: kłopotów, radości)

przyczyniać

verursachen

II . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] f. dk. CZ. cz. zwr.

przyczyniać do czegoś

zu etw beitragen

przynależny [pʃɨnaleʒnɨ] PRZYM.

przynależny

zugehörig

grunt przynależny do lokalu

ein einem Gebäude zugehöriges Grundstück r.n.