Tłumaczenia dla hasła „rzemiennego“ w polsko » niemiecki słowniku

rzemienny [ʒemjennɨ] PRZYM.

rzemienny

Riemen-

rzemienny bicz

Riemenpeitsche r.ż.

zwroty:

podróżować rzemiennym dyszlem

mit häufigen Unterbrechungen reisen, überall einkehren, nicht auf dem direkten Wege fahren

brzemienność <D. ‑ści, bez l.mn. > [bʒemjennoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

brzemienność

Schwangerschaft r.ż.

obnosiła się ze swoją brzemiennością

sie stellte ihre Schwangerschaft zur Schau

brzemienność jej decyzji przen.

die Folgen r.ż. l.mn. ihrer Entscheidung

strzemienne [stʃemjenne]

wypić strzemiennego

ein letztes Glas zum Abschied trinken

brzemienny [bʒemjennɨ] PRZYM. podn.

1. brzemienny (w ciąży):

kobieta brzemienna

Schwangere r.ż.

2. brzemienny przen. (obfitujący w coś):

brzemienny w skutki

folgenschwer

ten wypadek był brzemienny w skutki [lub następstwa]

dieser Unfall r.m. war folgenschwer

przemienny [pʃemjennɨ] PRZYM.

1. przemienny podn. (występujący na zmianę):

przemienny

[ab]wechselnd

przemienny

Wechsel-

dieta przemienna

Wechseldiät r.ż.

prąd przemienny ELEKT., FIZ.

Wechselstrom r.m.

2. przemienny MAT.:

przemienny

kommutativ

przemiennie [pʃemjeɲɲe] PRZYSŁ. podn.

przemiennie

abwechselnd

środki powinny być stosowane przemiennie

die Mittel ntpl sollten abwechselnd angewendet werden

rzemiecha <D. ‑chy, l.mn. ‑chy> [ʒemjexa] RZ. r.m. odm. jak f w lp pot. (dobry fachowiec)

rzemiecha

echter Fachmann r.m. pot.

rzemieślnik (-iczka) <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [ʒemjeɕlɲik] RZ. r.m. (r.ż.)

rzemieślnik (-iczka)

Handwerker(in) r.m. (r.ż.)

rzemieślnik (-iczka)

Gewerbetreibende(r) mf

rzemiosło <D. ‑ła, l.mn. ‑ła> [ʒemjoswo] RZ. r.n.

1. rzemiosło (wytwórczość):

rzemiosło

Handwerk r.n.

rzemiosło

Gewerbe r.n.

2. rzemiosło bez l.mn. (technika):

rzemiosło

Handwerk r.n.

3. rzemiosło bez l.mn. pot. (zawód):

rzemiosło

Handwerk r.n.

rzemiosło

Fach r.n.

I . przemieniać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przemienić coś w coś

etw in etw B. verwandeln

II . przemieniać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

przemienić się w coś

sich B. in etw B. verwandeln

rzemień <D. ‑ienia, l.mn. ‑ienie> [ʒemjeɲ] RZ. r.m.

rzemień

Riemen r.m.

rzemień

[Leder]gurt r.m.

plemienny [plemjennɨ] PRZYM.

plemienny

Stammes-

więź plemienna

Stammesbindung r.ż.

przemienienie RZ.

Hasło od użytkownika

Przemienienie Pańskie r.n. REL.

Verklärung des Herrn r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W pasie ściągana za pomocą czerwonego sznura lub rzemiennego pasa.

pl.wikipedia.org