Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „vernuft“ w Słownik ortografii niemieckiej

der Ver·ru̱f <-s> bez l.mn. meist in den Verbindungen „in Verruf kommen/geraten/ bringen“

der(die) Ve·rịst (-in) <-en, -en>

das Ver·bo̱t <-(e)s, -e>

der Ver·ka̱u̱f <-(e)s, Verkäufe>

1.

■ -sartikel, -sausstellung, -serlös, -sleiter(in), -szahlen

2. bez l.mn. GOSP. Einkauf

er·ka̱u̱ft PRZYM.

die Grụft <-, Grüfte>

■ Familien-

vẹr·sus PREP +B.

(łac.) (gegen)

A versus B

der Ver·zu̱g <-(e)s> bez l.mn. Rückstand

I . ver·tu̱n <vertust, vertat, hat vertan> CZ. z dop.

II . ver·tu̱n <vertust, vertat, hat vertan> CZ. z 'sich'

das Vẹr·bum <-s, Verben/Verba>

(łac.) JĘZ. veralt. Verb

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский