im·mer·wäh·rend PRZYM. przyd. podn.
immerwährend → immer
I. im·mer [ˈɪmɐ] PRZYSŁ.
1. immer (stets):
2. immer (jedes Mal):
3. immer + st. wyż. przym., przysł. (zunehmend):
4. immer pot. (jeweils):
II. im·mer [ˈɪmɐ] PART.
1. immer in Aussagen, Fragen:
2. immer mit Modalverben (nur):
3. immer in Aufforderungen, Fragen pot. (bloß):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.