W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „verlate“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ver·lamd: przymiotnik i przysłówek
ver·te: rzeczownik
ver·let: rzeczownik
ver·gat: czasownik
der·ma·te: przysłówek
ver·lof: rzeczownik
ver·lies: rzeczownik
ver·liet: czasownik
ver·loop: rzeczownik
ver·loor: czasownik
ver·slag: rzeczownik
ver·stek: rzeczownik
ver·af: przysłówek
ver·re: przysłówek
verst: przymiotnik i przysłówek
ver·gaf: czasownik
ver·uit: przysłówek
ver·zet: rzeczownik
ver·zot: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: dermate , vergat , verlet , verte , verlamd , verzot , verzet , veruit , vergaf , verst , verre , veraf , verstek , verslag , verloor , verloop , verliet , verlies i verlof

ver·lamd [vərlɑmt] PRZYM.

aan één kant verlamd

halbseitig gelähmt

verlamd door de schrik

wie gelähmt vor Schreck

ver·te <verte|n, verte|s> [vɛrtə] RZ. r.ż.

Ferne r.ż.

verte (uitgestrektheid)

Weite r.ż.

in/uit de verte

in/aus der Ferne

het lijkt er in de verte op przen.

es hat damit eine entfernte Ähnlichkeit

ik denk er in de verste verte niet aan przen.

ich denke nicht im Entferntesten daran

ver·let [vərlɛt] RZ. r.n. geen l.mn.

1. verlet (beletsel):

Ausfall r.m.

2. verlet (tijdverlies):

Ausfall r.m.

Zeitverlust r.m.

3. verlet (uitstel):

Aufschub r.m.

de zaak lijdt geen langer verlet

die Sache duldet keinen Aufschub

ver·gat CZ.

vergat 3. os. l.poj. cz. prz. van vergeten

Zobacz też vergeten , vergeten

ver·ge·ten² <vergat, h./i. vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeten (niet meer weten):

dat is om nooit te vergeten!

das vergisst man nicht so leicht!

alles is vergeten en vergeven

alles ist vergeben und vergessen

2. vergeten (verzuimen te doen):

3. vergeten (van zich afzetten):

vergeet het maar! przen.

4. vergeten (laten liggen):

ik heb mijn boek vergeten

ich habe mein Buch vergessen

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

der·ma·te [dɛrmatə] PRZYSŁ.

ver·lof <ver|loven> [vərlɔf] RZ. r.n.

1. verlof:

verlof (toestemming)

Erlaubnis r.ż.

verlof (officieel)

Genehmigung r.ż.

iem verlof geven om te …

jdm erlauben, zu …

2. verlof (vergunning om niet te werken; verloftijd):

Urlaub r.m.

betaald verlof

bezahlte(r) Urlaub r.m.

met groot verlof gaan

≈ Reservist werden

met verlof gaan

in Urlaub gehen

onbepaald verlof

Urlaub auf unbestimmte Zeit

ver·lies <ver|liezen> [vərlis] RZ. r.n.

Verlust r.m.

financiële verliezen

finanzielle Verluste [o. Einbußen] l.mn.

het verlies van het gehoor

der Gehörverlust

met verlies verkopen

mit Verlust verkaufen

niet tegen (zijn) verlies kunnen

ein schlechter Verlierer sein

de tegenstander verliezen toebrengen

dem Gegner Verluste beibringen

zware verliezen lijden

schwere Verluste erleiden

ver·liet CZ.

verliet 3. os. l.poj. cz. prz. van verlaten²

Zobacz też verlaten , verlaten , verlaten

ver·la·ten³ <verlaatte zich, h. zich verlaat> [vərlatə(n)] CZ. wk ww

verlaten zich verlaten (te laat komen):

sich verspäten

zich verlaten op (rekenen op)

sich verlassen auf +B.

ver·la·ten² <verliet, h. verlaten> [vərlatə(n)] CZ. cz. przech.

1. verlaten (uit, van een plaats weggaan):

de dienst/firma verlaten

aus dem Dienst/aus der Firma ausscheiden

de partij verlaten

aus der Partei austreten

hij heeft op zeventienjarige leeftijd de school verlaten

er ist mit siebzehn (von der Schule) abgegangen

het toneel verlaten (bij een toneelspel)

het toneel verlaten (niet meer toneelspelen)

sich von der Bühne zurückziehen

2. verlaten (in de steek laten):

ze heeft haar man verlaten

sie hat sich von ihrem Mann getrennt

van God verlaten zijn (verdorven; ook uitgestorven)

gottverlassen sein

een standpunt verlaten

einen Standpunkt aufgeben

ver·la·ten¹ [vərlatə(n)] PRZYM.

1. verlaten (waar niemand aanwezig is):

2. verlaten:

verlaten (eenzaam, afgelegen)

verlaten (woest)

öde

3. verlaten:

verlaten (achtergelaten: persoon)

verlaten (achtergelaten: zaak)

zurückgelassen

ver·loop [vərlop] RZ. r.n. geen l.mn.

1. verloop (het verstrijken):

Verlauf r.m.

na verloop van tijd

nach einiger Zeit

na verloop van tijd (mettertijd)

na verloop van enkele weken

nach Verlauf einiger Wochen

2. verloop (ontwikkeling, afloop):

Verlauf r.m.

Ablauf r.m.

een goed [o. gunstig ] verloop nemen

sich günstig entwickeln

het verloop van een ziekte

der Verlauf einer Krankheit

3. verloop (wisselingen binnen een kring):

Fluktuation r.ż.

natuurlijk verloop

natürliche Fluktuation r.ż.

4. verloop (het minder bezocht, beoefend worden):

Rückgang r.m.

Abnahme r.ż.

het verloop van een zaak

der Rückgang eines Geschäfts

ver·loor CZ.

verloor 3. os. l.poj. cz. prz. van verliezen¹, verliezen²

Zobacz też verliezen , verliezen , verliezen

ver·lie·zen³ <verloor zich, h. zich verloren> [vərlizə(n)] CZ. wk ww

verliezen zich verliezen (opgaan):

zich verliezen in iets

sich in einer Sache verlieren

ver·lie·zen² <verloor, h. verloren> [vərlizə(n)] CZ. cz. nieprzech. (de mindere blijken)

met 1-0 van de tegenstander verliezen

dem Gegner (mit) 1:0 unterliegen

ver·lie·zen¹ <verloor, h. verloren> [vərlizə(n)] CZ. cz. przech.

1. verliezen (kwijtraken):

zijn hart aan iem verliezen

sein Herz an jdn verlieren

zijn geduld/de moed verliezen

die Geduld/den Mut verlieren

hoogte verliezen luchtv.

an Höhe verlieren

de sleutel verliezen

den Schlüssel verlieren

terrein verliezen przen.

(an) Boden verlieren

iets niet uit het oog verliezen

etw nicht aus den Augen verlieren

2. verliezen (niet meer kunnen doen gelden):

zijn rechten verliezen

seine Rechte verlieren

3. verliezen (nadeel lijden):

op een product veel verliezen

mit einem Produkt viel verlieren

4. verliezen (ongebruikt laten voorbijgaan):

zonder tijd te verliezen

ohne Zeit zu verlieren

ver·slag <verslag|en> [vərslɑx] RZ. r.n.

Bericht r.m.

verslag geven [o. uitbrengen ] [o. doen ]

Bericht erstatten

de verslagen van de kamerzittingen (notulen)

die Protokolle der Parlamentssitzungen

verslag van de toestand van de geldmiddelen

Bericht über die Lage der Finanzen

ver·stek <verstek|ken> [vərstɛk] RZ. r.n.

1. verstek jur.:

Säumnis r.n.

bij verstek veroordelen

in Abwesenheit verurteilen

verstek laten gaan (niet op de rechtszitting verschijnen)

einen Gerichtstermin absichtlich versäumen

verstek laten gaan przen.

nicht erscheinen

verstek verlenen

ein Versäumnisurteil erlassen

2. verstek (planken):

Gehrung r.ż.

iets met verstek zagen

etw auf Gehrung sägen

ver·af [vɛrɑf] PRZYSŁ.

1. veraf (ver verwijderd):

weit

fern

een bril voor veraf/dichtbij

eine Brille für die Ferne/Nähe

2. veraf (ver in de toekomst):

weit

fern

ver·re [vɛrə] PRZYSŁ.

1. verre (allesbehalve):

überhaupt nicht

alles andere als

hij is verre van knap

er ist alles andere als schön

het is verre van eenvoudig

es ist überhaupt nicht einfach

2. verre (ver):

fern

weit

van verre komen

von weit her kommen

ik zag ze al van verre

ich sah sie schon von weitem

de begroting verre te boven gaan

den Etat weit übersteigen

verst¹ [vɛrst] PRZYM.

1. verst (afstand, ruimte):

2. verst (ver weg):

het verste punt

der entfernteste Punkt

ver·gaf CZ.

vergaf 3. os. l.poj. cz. prz. van vergeven

Zobacz też vergeven

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeven (kwijtschelden):

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

van iets vergeven zijn przen.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen przen.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

ver·uit [vɛrœyt] PRZYSŁ.

hij is veruit de beste

er ist weitaus der Beste

ver·zet [vərzɛt] RZ. r.n. geen l.mn.

1. verzet (tegenstand):

Widerstand r.m.

verzet jur.

Einspruch r.m.

verzet aantekenen tegen iets jur.

gegen etw Einspruch einlegen

verzet bieden [o. plegen ]

Widerstand leisten

in verzet komen

lijdelijk/openlijk verzet

passive(r)/offene(r) Widerstand r.m.

verzet tegen het gezag

Widerstand gegen die Staatsgewalt

2. verzet (ontspanning):

Abwechslung r.ż.

Zerstreuung r.ż.

3. verzet (verzetsbeweging):

Widerstandsbewegung r.ż.

4. verzet (fietsversnelling):

Übersetzung r.ż.

Gang r.m.

ver·zot [vərzɔt] PRZYM.

versessen auf +B.

erpicht auf +B.

ik ben verzot op het spel

ich bin auf das Spiel versessen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski