Tłumaczenia dla hasła „klever“ w niemiecko » polski słowniku

I . clever [ˈklɛvɐ] PRZYM.

1. clever (gewitzt, geschickt):

clever

bystry

clever

zaradny

2. clever (raffiniert):

clever

sprytny

er war nicht clever genug

nie miał wystarczająco sprytu

II . clever [ˈklɛvɐ] PRZYSŁ.

clever spielen, machen:

clever

sprytnie

Kle̱ber <‑s, ‑> [ˈkleːbɐ] RZ. r.m.

1. Kleber pot. (Klebstoff):

Kleber

klej r.m.

2. Kleber BIOL. (Gluten):

Kleber

gluten r.m.

3. Kleber CH (Aufkleber):

Kleber

nalepka r.ż.

Klü̱ver <‑s, ‑> [ˈklyːvɐ] RZ. r.m. NAUT.

Klüver

kliwer r.m.

I . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw C.] kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster r.m. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia r.ż. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula r.ż. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce r.ż. l.mn. są brudne od krwi

3. kleben fig pot. (festhalten an):

an etw C. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace r.ż. l.mn. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność r.ż. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie pot.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. przech.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben pot.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [f. dk. s‑]

klü̱ger [ˈklyːgɐ] PRZYM.

klüger kompar von klug

Zobacz też klug

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] PRZYM.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

klug (intelligent)

mądry

klug (scharfsinnig)

bystry

ein kluger Kopf

mądra głowa r.ż.

2. klug:

klug (vernünftig)

rozsądny

klug (schlau)

szczwany

ein kluger Rat

mądra rada r.ż.

es ist klug/klüger, abzuwarten

rozsądniej będzie poczekać

es wird das Klügste [o. am klügsten] sein, wenn wir umkehren

najlepiej będzie, gdy zawrócimy

der Klügere gibt nach przysł.

mądry głupiemu ustępuje przysł.

3. klug iron. (dumm):

klug Idee, Ratschlag

dobry iron.

4. klug (lebenserfahren):

ich bin genauso klug wie zuvor [o. vorher] (ich habe nichts Neues herausgefunden)

jestem tak samo mądry jak przedtem iron.

aus etw nicht klug werden

nie rozumieć czegoś

aus Schaden wird man klug

mądry Polak r.m. po szkodzie przysł.

daraus soll einer klug werden!

i bądź tu mądry!

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] PRZYSŁ.

1. klug (vernünftig):

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

mądrze

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

rozsądnie

klug reden pot.

mądrze gadać pot.

ihr könnt alle immer nur klug reden, aber helfen tut ihr nicht pot.

wszyscy potraficie tylko mądrze gadać, ale nikt nie pomoże

2. klug iron. (dumm):

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

dobry sobie! iron.

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

nieźle to sobie wymyśliłeś! iron.

Klẹpper <‑s, ‑> [ˈklɛpɐ] RZ. r.m. pej.

Klepper

chabeta r.ż. pej. pot.

Klepper

szkapa r.ż. pot.

Kle̱i̱ber <‑s, ‑> RZ. r.m. ZOOL.

Kleiber

kowalik r.m.

Kleiber

bargiel r.m.

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] CZ. cz. przech.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [f. dk. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] CZ. cz. zwr. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . klẹmmen CZ. cz. przech. (befestigen)

etw in etw B. klemmen

wciskać [f. dk. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw B. klemmen

przyciskać [f. dk. przycisnąć] coś czymś

sich C. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen CZ. cz. nieprzech.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [f. dk. zaciąć] się

III . klẹmmen CZ. cz. zwr.

1. klemmen (sich quetschen):

sich C. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [f. dk. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen pot. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen pot. (sich kümmern um):

sich hinter etw B. klemmen

zabierać [f. dk. zabrać] się energicznie do czegoś

Pala̱ver <‑s, ‑> [pa​ˈlaːvɐ] RZ. r.n. pej. pot.

Palaver

gadanina r.ż. pot.