Tłumaczenia dla hasła „przylegnąć“ w polsko » niemiecki słowniku

przylegać <‑ga> [pʃɨlegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. przylegać (przywierać):

przylegać do czegoś

an etw C. kleben [o. haften]

2. przylegać (stykać się):

powierzchnie przylegają do siebie

die Flächen berühren sich

przylegający do czegoś (przywierający)

an etw C. eng anliegend

przylegający do czegoś (graniczący)

an etw B. angrenzend

przylgnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [pʃɨlgnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. przylgnąć (przywrzeć):

przylgnąć do czegoś

an etw C. [eng] anliegen

2. przylgnąć przen. (być utożsamianym):

przylgnęła do niego opinia, że jest oszustem

ihm geht der Ruf r.m. eines Betrügers voraus

3. przylgnąć (przytulić się):

przylgnąć do kogoś

sich B. an jdn anschmiegen

4. przylgnąć przen. (polubić):

przylgnąć do kogoś

jdn lieb gewinnen

przyległy [pʃɨlegwɨ] PRZYM.

1. przyległy (sąsiedni):

przyległy dom

Nachbar-

2. przyległy MAT.:

kąt przyległy

Nebenwinkel r.m.

przygnać [pʃɨgnatɕ]

przygnać f. dk. od przyganiać

Zobacz też przyganiać , przyganiać

przyganiać² <‑ia> [pʃɨgaɲatɕ], przyganić [pʃɨgaɲitɕ] CZ. cz. nieprzech.

przyganiać podn. (zarzucać coś komuś):

przyganiać komuś

jdm etw vorwerfen

przyganiać komuś

jdn kritisieren

przyganiać komuś

an jdm etw auszusetzen haben

zwroty:

przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli przysł.

ein Esel r.m. schimpft den anderen Langohr

I . przyganiać¹ <‑ia; f. dk. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

1. przyganiać (przypędzić):

przyganiać

hineintreiben

przygnał krowy do obory

er hat die Kühe in den Kuhstahl hineingetrieben

2. przyganiać przen. podn. (przyciągnąć):

przyganiać

zu jdm/etw treiben

przygnała ją tęsknota za rodziną

die Sehnsucht r.ż. nach der Familie hat sie [zurück]kommen lassen

II . przyganiać¹ <‑ia; f. dk. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (szybko przybiec)

przyganiać

angejagt kommen pot.

przygnała do chorego dziecka

sie kam zum kranken Kind angejagt pot.

przegnać [pʃegnatɕ]

przegnać f. dk. od przeganiać

Zobacz też przeganiać

przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] CZ. cz. przech.

1. przeganiać < f. dk. przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):

przeganiać insekty, intruza

verjagen

2. przeganiać < f. dk. przegonić> (prześcigać):

przeganiać współzawodnika

einholen

przeganiać współzawodnika

überholen

3. przeganiać < f. dk. przegonić> przen. (być lepszym):

przeganiać kogoś

jdm den Rang ablaufen

przeganiać kogoś

jdn überflügeln

4. przeganiać zwykle cz. ndk. (zmuszać do biegu):

przeganiać konie

antreiben

przylepa <D. ‑py, l.mn. ‑py> [pʃɨlepa] RZ. r.ż.

przylepa zgr. od przylepka

przylepa

Schmusekätzchen r.n.

Zobacz też przylepka

przylepka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [pʃɨlepka] RZ. r.ż. pot.

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten r.m.

przylepka

Knust r.m.

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen r.n.

przylepka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [pʃɨlepka] RZ. r.ż. pot.

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten r.m.

przylepka

Knust r.m.

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen r.n.

przylewać <‑wa; f. dk. przylać> [pʃɨlevatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (dolać)

przylewać

nachgießen

przylej mi jeszcze herbaty

gieß mir noch Tee nach

przylepny [pʃɨlepnɨ] PRZYM.

1. przylepny (łatwo lepiący się):

przylepny

Kleb-

2. przylepny pot. (lubiący pieszczoty):

przylepny

anschmiegsam

przylepne dziecko

anschmiegsames Kind r.n.

przyleśny [pʃɨleɕnɨ] PRZYM.

przyleśny

Wald-

przeżegnać [pʃeʒegnatɕ]

przeżegnać f. dk. od żegnać2

Zobacz też żegnać , żegnać

I . żegnać² <‑na; f. dk. prze‑> [ʒegnatɕ] CZ. cz. przech. (błogosławić)

żegnać

segnen

II . żegnać² <‑na; f. dk. prze‑> [ʒegnatɕ] CZ. cz. zwr. REL.

żegnać (kreślić znak krzyża na sobie)

sich B. bekreuzigen

I . żegnać¹ <‑na; f. dk. po‑> [ʒegnatɕ] CZ. cz. przech.

żegnać kogoś

jdn verabschieden

II . żegnać¹ <‑na; f. dk. po‑> [ʒegnatɕ] CZ. cz. nieprzech.

żegnaj!

leb wohl!

III . żegnać¹ <‑na; f. dk. po‑> [ʒegnatɕ] CZ. cz. zwr.

żegnać się z kimś

sich B. von jdm verabschieden

żegnać się z kimś

von jdm Abschied nehmen

zwroty:

żegnać się ze światem podn.

aus dem Leben scheiden

I . przylepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przylepiać coś do czegoś

etw an etw B. ankleben

przylepiać coś do czegoś

etw auf etw B. aufkleben

II . przylepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

przylepić się do czegoś

an etw C. festkleben [o. haften]

przylepiec <D. ‑pca, l.mn. ‑pce, D. l.mn. ‑pców> [pʃɨlepjets] RZ. r.m. (plaster)

przylepiec

Heftpflaster r.n.

przybiec [pʃɨbjets], przybiegnąć [pʃɨbjegnoɲtɕ] f. dk., przybiegać [pʃɨbjegatɕ] <‑ga> CZ. cz. nieprzech.

przybiec

herbeilaufen

przyległość <D. ‑ści, bez l.mn. > [pʃɨlegwoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

przyległość

Ländereien l.mn.

przyległość

Nebengebäude r.n.

dwór z przyległościami

einen Hof mit Ländereien kaufen