W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „rozłączeni“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

rozliczenie: rzeczownik
rozliczny: przymiotnik i przysłówek
rozliczeniowy: przymiotnik i przysłówek
rozłączny: przymiotnik i przysłówek
rozliczać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozliczyć
rozłączać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozłączyć
narzeczeni: rzeczownik
złączenie: rzeczownik
rozluźniać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozlewnia: rzeczownik
rozlec się: czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: rozliczenie , rozliczny , rozliczeniowy , rozliczyć , rozliczać , rozłączny , rozlec się , rozlewnia , rozluźnić , złączenie , narzeczeni , rozłączyć i rozłączać

rozliczenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozlitʃeɲe] RZ. r.n. FIN.

rozliczenie

Abrechnung r.ż.

rozliczenie

Verrechnung r.ż.

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing r.n.

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung r.ż.

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung r.ż.

rozliczny [rozlitʃnɨ] PRZYM. podn.

rozliczeniowy [rozlitʃeɲovɨ] PRZYM. FIN.

rozliczeniowy

Abrechnungs-

rozliczeniowy

Verrechnungs-

okres rozliczeniowy

Abrechnungszeitraum r.m.

rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy

[Bank]konto r.n.

rozłączny [rozwontʃnɨ] PRZYM. JĘZ.

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz r.m.

I . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADM.:

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw B. abrechnen

2. rozliczać przen. podn.:

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć f. dk. od rozliczać

Zobacz też rozliczać

I . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADM.:

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw B. abrechnen

2. rozliczać przen. podn.:

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

I . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. przech.

rozłączać kable, walczących

rozłączać rodzinę, zakochanych

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich B. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć f. dk. od rozłączać

Zobacz też rozłączać

I . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. przech.

rozłączać kable, walczących

rozłączać rodzinę, zakochanych

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich B. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

narzeczeni [naʒetʃeɲi] RZ.

narzeczeni l.mn. < D. l.mn. ‑czonych> odm. jak przym.:

Verlobten l.mn.

Brautpaar r.n.

złączenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zwontʃeɲe] RZ. r.n.

1. złączenie (czynność):

złączenie

Verbinden r.n.

2. złączenie zwykle lp ASTRON:

złączenie

Konjunktion r.ż.

3. złączenie zwykle l.mn. TECHNOL.:

złączenie

Verbindung r.ż.

I . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

rozluźniać kołnierzyk, pasek, mięśnie:

rozluźniać

ćwiczenia rozluźniające

Lockerungsübungen r.ż. l.mn.

II . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

rozluźniać (człowiek)

sich B. entspannen

rozluźniać (człowiek)

rozluźniać (związki)

sich B. lockern

rozluźniać (związki)

rozlewnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [rozlevɲa] RZ. r.ż.

rozlewnia TECHNOL.

Abfüllbetrieb r.m.

rozlewnia (urządzenie)

Abfüllanlage r.ż.

rozlewnia wód mineralnych

Mineralwasserabfüllanlage r.ż.

rozlec się [rozlets ɕe] f. dk., rozlegnąć się [rozlegnoɲtɕ ɕe] f. dk., rozlegać się [rozlegatɕ ɕe] <‑ga się> CZ. cz. zwr. podn.

rozlec się

rozlec się

rozległ się dzwonek na przerwę

das Pausenklingeln r.n. ertönte

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski