W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Widzisz podobne wyniki: stopień , stępiać , stapiać , stępić , stopić , studium , stulić , studio , studia , stupor i stupa

stupa <D. ‑py> [stupa] RZ. r.ż. bez l.mn. ARCHIT.

stupa

Stupa r.m.

stupor <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stupor] RZ. r.m.

stupor MED., PSYCH.

Stupor r.m.

stupor MED., PSYCH.

Starrheit r.ż.

studia <D. l.mn. ‑iów> [studja] RZ. l.mn.

1. studia (nauka na uczelni):

studia

Studium r.n.

skończyć studia

Studium absolvieren [o. abschließen]

studia doktoranckie

Promotionsstudium r.n.

studia podyplomowe

Aufbaustudium r.n.

studia niestacjonarne [lub zaoczne]

berufsbegleitendes Präsenzstudium (meist kompakt am Wochenende)

studia wieczorowe

berufsbegleitendes Präsenzstudium in den Abendstunden

studia korespondencyjne

Fernstudium r.n.

studia korespondencyjne

Online-Studium r.n.

2. studia (praca badawcza):

studia

Studium r.n.

studia

Studie r.ż.

prowadzić studia nad czymś

Studien r.ż. l.mn. über etw B. [o. zu einem Thema] betreiben

studio <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [studjo] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. studio:

studio RADIO, TV

Studio r.n.

2. studio (pracownia artysty):

studio

Studio r.n.

studio

Atelier r.n.

stulić [stulitɕ]

stulić f. dk. od stulać

Zobacz też stulać

stulać <‑la; f. dk. stulić> [stulatɕ] CZ. cz. przech.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen r.ż. l.mn.

zwroty:

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt´s Maul! wulg.

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt die Fresse! wulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf r.m. übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

studium <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [studjum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. studium (rozprawa, dzieło, badanie):

studium

Studium r.n.

studium

Studie r.ż.

studium rynku

Marktstudie r.ż.

2. studium (uczelnia):

studium

Universität r.ż.

3. studium SZT.:

studium

Studie r.ż.

studium z natury

Naturstudie r.ż.

stopić [stopitɕ]

stopić f. dk. od stapiać, topić

Zobacz też topić , stapiać

I . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. przech.

1. topić (zanurzać):

topić człowieka

ertränken

topić smutki w alkoholu

seinen Kummer im Alkohol ertränken

topić w czymś pieniądze

das Geld in etw C. stecken

2. topić (rozpuszczać):

topić polewę

schmelzen lassen

topić lód, śnieg

schmelzen

II . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. zwr.

1. topić:

topić (tonąć) (człowiek)

ertrinken

2. topić:

topić (rozpuszczać się) (czekolada, masło, śnieg)

schmelzen

topić (lód)

auftauen

I . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stapiać (rozpuszczać):

stapiać masło

zerlassen

stapiać lód, śnieg

schmelzen

2. stapiać TECHNOL. (łączyć):

stapiać coś z czymś

etw B. mit etw C. verschmelzen [o. legieren]

II . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stapiać:

stapiać (rozpuszczać się) (śnieg)

tauen

stapiać (wosk)

schmelzen

2. stapiać TECHNOL. (łączyć się):

stapiać się z czymś

mit etw verschmelzen

stępić [stempitɕ]

stępić f. dk. od stępiać

Zobacz też stępiać

I . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stępiać (czynić tępym):

stępiać nóż

stumpf machen

stępiać nóż

abstumpfen

2. stępiać przen. (powodować zobojętnienie):

stępiać wrażliwość

gleichgültig machen

II . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stępiać:

stępiać (stać się tępym) (nożyczki, nóż)

stumpf werden

stępiać (stać się tępym) (nożyczki, nóż)

sich B. abnutzen

2. stępiać przen. (stać się obojętnym):

stępiać

abstumpfen

I . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stapiać (rozpuszczać):

stapiać masło

zerlassen

stapiać lód, śnieg

schmelzen

2. stapiać TECHNOL. (łączyć):

stapiać coś z czymś

etw B. mit etw C. verschmelzen [o. legieren]

II . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stapiać:

stapiać (rozpuszczać się) (śnieg)

tauen

stapiać (wosk)

schmelzen

2. stapiać TECHNOL. (łączyć się):

stapiać się z czymś

mit etw verschmelzen

I . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stępiać (czynić tępym):

stępiać nóż

stumpf machen

stępiać nóż

abstumpfen

2. stępiać przen. (powodować zobojętnienie):

stępiać wrażliwość

gleichgültig machen

II . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stępiać:

stępiać (stać się tępym) (nożyczki, nóż)

stumpf werden

stępiać (stać się tępym) (nożyczki, nóż)

sich B. abnutzen

2. stępiać przen. (stać się obojętnym):

stępiać

abstumpfen

stopień <D. ‑pnia, l.mn. ‑pnie> [stopjeɲ] RZ. r.m.

1. stopień (element: schodów):

stopień

[Treppen]stufe r.ż.

„uwaga stopień!”

vorsicht, Stufe!

ciekawość to pierwszy stopień do piekła przysł.

≈ zu große Neugier r.ż. treibt den Vogel in die Schlinge

2. stopień (szczebel w klasyfikacji):

stopień

Stufe r.ż.

pokrewieństwo trzeciego stopnia

Verwandtschaft r.ż. dritten Grades

poparzenia drugiego stopnia MED.

Verbrennungen r.ż. l.mn. zweiten Grades

3. stopień (szczebel w hierarchii):

stopień

Grad r.m.

stopień

Rang r.m.

stopień naukowy

akademischer Grad

stopień wojskowy

Dienstgrad r.m.

szkoła stopnia podstawowego

Grundschule

szkoła stopnia średniego

Mittelschule

młodszy stopniem

subaltern

młodszy stopniem

rangnieder

3. stopień SZK.:

stopień

Note r.ż.

stopień

Zensur r.ż.

mieć dobre stopnie z historii

gute Noten in Geschichte haben

stopień celujący/bardzo dobry/dobry/dostateczny/mierny/niedostateczny

ausgezeichnet/sehr gut/gut/ausreichend/mäßig/ungenügend

postawić komuś stopień

jdm eine Zensur geben

4. stopień (jednostka miary):

stopień

Grad r.m.

stopień Celsjusza

Grad Celsius

zwrot o 180 stopni

Wende r.ż. um 180 Grad

5. stopień (poziom, intensywność: zamożności, winy):

stopień

Maß r.n.

w pewnym stopniu, do pewnego stopnia

in gewissem [o. bis zu einem gewissen] Maße [o. Grade]

w najwyższym stopniu

in höchstem Maße

Grundton r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „stupide“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

stupa <D. ‑py> [stupa] RZ. r.ż. bez l.mn. ARCHIT.

stupor <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stupor] RZ. r.m.

studia <D. l.mn. ‑iów> [studja] RZ. l.mn.

1. studia (nauka na uczelni):

2. studia (praca badawcza):

studio <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [studjo] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. studio:

2. studio (pracownia artysty):

stulić [stulitɕ]

stulić f. dk. od stulać

Zobacz też stulać

stulać <‑la; f. dk. stulić> [stulatɕ] CZ. cz. przech.

zwroty:

studium <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [studjum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. studium (rozprawa, dzieło, badanie):

2. studium (uczelnia):

3. studium SZT.:

stopić [stopitɕ]

stopić f. dk. od stapiać, topić

Zobacz też topić , stapiać

I . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. przech.

1. topić (zanurzać):

2. topić (rozpuszczać):

II . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. zwr.

1. topić:

2. topić:

I . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stapiać (rozpuszczać):

2. stapiać TECHNOL. (łączyć):

II . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stapiać:

2. stapiać TECHNOL. (łączyć się):

stępić [stempitɕ]

stępić f. dk. od stępiać

Zobacz też stępiać

I . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stępiać (czynić tępym):

2. stępiać przen. (powodować zobojętnienie):

II . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stępiać:

2. stępiać przen. (stać się obojętnym):

I . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stapiać (rozpuszczać):

2. stapiać TECHNOL. (łączyć):

II . stapiać <‑ia; f. dk. stopić> [stapjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stapiać:

2. stapiać TECHNOL. (łączyć się):

I . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. przech.

1. stępiać (czynić tępym):

2. stępiać przen. (powodować zobojętnienie):

II . stępiać <‑ia f. dk. stępić> [stempjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stępiać:

2. stępiać przen. (stać się obojętnym):

stopień <D. ‑pnia, l.mn. ‑pnie> [stopjeɲ] RZ. r.m.

1. stopień (element: schodów):

2. stopień (szczebel w klasyfikacji):

3. stopień (szczebel w hierarchii):

3. stopień SZK.:

4. stopień (jednostka miary):

5. stopień (poziom, intensywność: zamożności, winy):

6. stopień JĘZ.:

7. stopień MAT.:

8. stopień MUZ.:

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania