Tłumaczenia dla hasła „Durchhaltvermögen“ w niemiecko » polski słowniku

Dụrchhaltevermögen <‑s, bez l.mn. > [ˈdʊrçhaltəfɛɐ̯​ˈmøːgən] RZ. r.n.

Durchhaltevermögen

wytrzymałość r.ż.

I . dụrch|halten CZ. cz. przech. irr

1. durchhalten (ertragen):

durchhalten Beanspruchung

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

2. durchhalten (weiterhin durchführen):

durchhalten Streik

kontynuować

3. durchhalten (beibehalten):

durchhalten Tempo, Strecke

utrzymywać [f. dk. utrzymać]

II . dụrch|halten CZ. cz. nieprzech. irr (standhalten)

durchhalten

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

Durchhalteparole <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Durchhalteparole pej. (Parole):

Durchhalteparole

hasło r.n. bojowe

2. Durchhalteparole WOJSK.:

Durchhalteparole

okrzyk r.m. bojowy

durchflogen CZ. cz. przech.

durchflogen pp von durchfliegen

Zobacz też durchfliegen , durchfliegen

dụrch|fliegen² CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. durchfliegen (durch etw fliegen):

durchfliegen

przelatywać [f. dk. przelecieć]

der Ball ist durchs Fenster durchgeflogen

piłka r.ż. przeleciała przez okno

2. durchfliegen (ohne Pause fliegen):

durchfliegen

lecieć bez przerwy

3. durchfliegen pot.:

bei einer Prüfung durchfliegen

oblać egzamin pot.

dụrchfliegen*¹ CZ. cz. przech. irr

1. durchfliegen (fliegend durchqueren):

durchfliegen

przelatywać [f. dk. przelecieć]

das Flugzeug hat die Wolke durchflogen

samolot r.m. przeleciał przez chmurę

2. durchfliegen (eine Strecke fliegend zurückfliegen):

die Taube kann weite Strecken durchfliegen

gołąb r.m. może pokonywać długie dystanse

Priva̱tvermögen <‑s, ‑> RZ. r.n.

Privatvermögen

majątek r.m. prywatny

dụrch|hängen CZ. cz. nieprzech. irr +haben o sein

1. durchhängen:

durchhängen (schlaff hängen) (Hängebrücke, Seil)

zwisać

2. durchhängen pot.:

durchhängen (abgespannt sein)

być wykończonym

durchhängen (deprimiert sein)

być zdołowanym pot.

lass dich nicht so durchhängen!

nie załamuj się tak! pot.

durchzogen CZ. cz. przech.

durchzogen pp von durchziehen

Zobacz też durchziehen , durchziehen

I . dụrch|ziehen² [ˈdʊrçtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. durchziehen (hindurchziehen):

einen Faden [durch etw] durchziehen

przewlekać [f. dk. przewlec] nić [przez coś]

2. durchziehen pot. (zu Ende führen):

durchziehen Plan, Vorhaben

doprowadzać [f. dk. doporowadzić] do końca

durchziehen Plan, Vorhaben

finalizować [f. dk. s‑]

II . dụrch|ziehen² [ˈdʊrçtsiːən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. durchziehen (durch ein Gebiet ziehen):

durch die Stadt durchziehen

przeciągać [f. dk. przeciągnąć] przez miasto

2. durchziehen GASTR.:

durchziehen (marinieren) (Salat, Tunke)

przegryźć się

durchziehen (Fleisch)

zamarynować się

III . dụrch|ziehen² [ˈdʊrçtsiːən] CZ. cz. zwr. irr (dominieren)

sich durch etw durchziehen (Motiv, Thema)

przewijać się przez coś

sich durch etw durchziehen (Motiv, Thema)

stale powracać w czymś

durchzi̱e̱hen*¹ [dʊrç​ˈtsiːən] CZ. cz. przech. irr

1. durchziehen (durchqueren):

durchziehen Gebiet, Land

przechodzić [przez coś]

durchziehen Gebiet, Land

przemierzać [f. dk. przemierzyć]

2. durchziehen (enthalten sein):

dieses Thema durchzieht ein Buch durchziehen

ten temat r.m. przewija się w książce

3. durchziehen:

durchziehen (durch etw verlaufen) (Verkehrswege)

przebiegać

durchziehen (durch etw verlaufen) (Verkehrswege)

krzyżować się

4. durchziehen (durchdringen) (Schmerz):

ein unangenehmes Gefühl durchzog mich

ogarnęło mnie nieprzyjemne uczucie r.n.

dụrch|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. durchhaben (durchgelesen haben):

gibst du mir das Buch, wenn du es durchhast?

dasz mi tę książkę, jak już ją przeczytasz?

2. durchhaben (durchgearbeitet haben):

endlich habe ich den Prüfungsstoff durch!

wreszcie przerobiłem cały materiał do egzaminu! pot.

3. durchhaben (durchtrennt haben):

mit einer Kettensäge hat man einen Ast schnell durch

przy pomocy piły łańcuchowej można szybko przeciąć gałąź

I . dụrch|hauen <haut durch, hieb [o. fam: haute] durch, durchgehauen> CZ. cz. przech.

1. durchhauen:

durchhauen (durch Schlagen zerteilen)

przerąbać

durchhauen (durchschneiden)

przecinać [f. dk. przeciąć]

mit einem einzigen Schlag haute er das Brett durch

jednym uderzeniem rozwalił deskę na pół pot.

einen Ast mit dem Beil durchhauen

przeciąć gałąź siekierą

2. durchhauen pot. (verprügeln):

durchhauen

zlać pot.

II . dụrch|hauen <haut durch, hieb [o. fam: haute] durch, durchgehauen> CZ. cz. zwr.

durchhauen

przebijać [f. dk. przebić] się

um an den Fluss zu gelangen, mussten sie sich durch das Dickicht durchhauen

aby dotrzeć do rzeki musieli przebić [lub przedrzeć] się przez chaszcze

dụrch|hacken CZ. cz. przech.

durchhacken

przerąbywać [f. dk. przerąbać]

durchhacken

rozrąbywać [f. dk. rozrąbać]

er hackte den Baumstamm durch

rozrąbał pień drzewa

gelegentlich hacken Angler die Eisdecke durch

czasami wędkarze r.m. l.mn. przerąbują lód na rzece [lub wycinają otwory w lodzie]

Gesạmtvermögen <‑s, ‑> RZ. r.n. PR.

Gesamtvermögen

majątek r.m. całkowity [lub wspólny]

Rea̱lvermögen <‑s, ‑> RZ. r.n. WIRTSCH

Realvermögen

majątek r.m. nieruchomy

Dụrchsetzungsvermögen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Durchsetzungsvermögen

asertywność r.ż.

Durchsetzungsvermögen

zdolność r.ż. zjednania sobie autorytetu