Tłumaczenia dla hasła „zacynac“ w polsko » niemiecki słowniku

I . zacinać <‑na f. dk. zaciąć> [zatɕinatɕ] CZ. cz. przech.

1. zacinać (kaleczyć):

zacinać

schneiden

zacinać

verletzen

2. zacinać (ściskać):

zacinać wargi, usta

zusammenkneifen

zacinać wargi, usta

zusammenpressen

zaciąć zęby

die Zähne zusammenbeißen pot.

II . zacinać <‑na> [zatɕinatɕ] CZ. cz. nieprzech.

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

peitschen

zacinać (intensywnie padać) (deszcz)

heftig regnen

zacinać (śnieg)

heftig schneien

III . zacinać <‑na f. dk. zaciąć> [zatɕinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zacinać (kaleczyć się):

zacinać

sich B. schneiden

zacinać

sich B. verletzen

2. zacinać (jąkać się):

zacinać

stottern

zacinać

stocken

3. zacinać (upierać się przy czymś):

zacinać się w uporze

sich B. auf etw B. verbeißen

zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu

im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren

4. zacinać:

zacinać (źle funkcjonować) (mechanizm, szuflada)

klemmen

zachlać [zaxlatɕ]

zachlać f. dk. od zachlewać

zaczyn <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zatʃɨn] RZ. r.m.

1. zaczyn GASTR.:

zaczyn

Sauerteig r.m.

zaczyn drożdżowy

Hefeteig r.m.

2. zaczyn TECHNOL.:

zaczyn

Mörtel r.m.

zrobić zaczyn

Mörtel mischen

3. zaczyn przen. podn. (początek):

zaczyn

Ursprung r.m.

zagnać [zagnatɕ]

zagnać f. dk. od zaganiać

Zobacz też zaganiać

zaganiać <‑ia> [zagaɲatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. zaganiać < f. dk. zagonić> (goniąc doprowadzić do śmierci):

zaganiać

zu Tode hetzen

psy zagoniły zająca na śmierć

die Hunde r.m. l.mn. haben den Hasen zu Tode gehetzt

2. zaganiać < f. dk. zagnać> <[lub zagonić]> (zapędzić kogoś lub coś):

zaganiać

treiben

zaganiać krowy do obory

die Kühe in den Stall hineintreiben

3. zaganiać < f. dk. zagnać> <[lub zagonić]>:

zaganiać

antreiben

zaganiać kogoś do pracy

jdn zur Arbeit antreiben

zaznać [zaznatɕ]

zaznać f. dk. od zaznawać

Zobacz też zaznawać

zaznawać <‑naje; f. dk. zaznać> [zaznavatɕ] CZ. cz. przech.

zaznawać czegoś

etw erfahren [o. erleben]

I . zaginać <‑na; f. dk. zagiąć> [zaginatɕ] CZ. cz. przech.

1. zaginać (składać):

zaginać kartkę

[zusammen]falten

zaginać kartkę

knicken

2. zaginać (wykrzywiać):

zaginać drut

biegen

3. zaginać pot. (udowadniać komuś niewiedzę):

zagiąć kogoś

jdn auf dem falschen Fuß erwischen pot.

zagiąć kogoś

jdm Fangfragen stellen

II . zaginać <‑na; f. dk. zagiąć> [zaginatɕ] CZ. cz. zwr.

zaginać

sich B. [ver]biegen

I . zapinać <‑na; f. dk. zapiąć> [zapinatɕ] CZ. cz. przech.

zapinać guziki

zuknöpfen

zapinać zamek błyskawiczny

hochziehen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

die [Sicherheits]gurte anlegen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

sich B. anschnallen

zwroty:

coś jest zapięte na ostatni guzik

etw ist bis in alle Einzelheiten vorbereitet

II . zapinać <‑na; f. dk. zapiąć> [zapinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

zapinać

sich B. zuknöpfen

zapinać

den Reißverschluss hochziehen

2. zapinać:

zapinać (być zapinanym: na zamek)

zu sein

zapinać (na guziki)

zugeknöpft sein

spódnica ledwo się zapięła

der Rock r.m. ging nur mit Mühe zu

3. zapinać tylko ndk. (mieć zapięcie):

zapinać

einen Verschluss haben

kurtka zapina się na kilka guzików

die Jacke r.ż. wird mit einigen Knöpfen zugemacht

zacny [zatsnɨ] PRZYM. podn.

zacny

rechtschaffen

zacny

ehrbar

zacny

brav

zaciec [zatɕets]

zaciec → zacieknąć

Zobacz też zacieknąć

zacieknąć [zatɕeknoɲtɕ]

zacieknąć f. dk. od zaciekać

zacnie [zatsɲe] PRZYSŁ. podn.

zacnie

ehrbar podn.

zacnie

achtbar podn.