Tłumaczenia dla hasła „Institutionen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

con·sti·tu·ti·o·neel [kɔnstity(t)ʃonel] PRZYM.

constitutioneel

konstitutionell

in·sti·tu·ti·o·na·li·se·ren¹ [ɪnstity(t)ʃonalizerə(n)]

institutionaliseren [[o. ɪnstitysjonɑlizerə(n)]] institutionaliseerde, h. geïnstitutionaliseerd CZ. cz. przech. (tot een formele regeling, instelling maken):

institutionaliseren

institutionalisieren

con·sti·tu·tie <constitutie|s> [kɔnstity(t)si] RZ. r.ż.

constitutie

Konstitution r.ż.

constitutie (inwerkingstelling)

Konstituierung r.ż.

in·stinc·tief [ɪnstɪŋktif] PRZYM.

instinctief

instinktiv

instinctief (op grond van een drift)

triebhaft

res·ti·tu·tie <restitutie|s> [rɛstity(t)si] RZ. r.ż.

restitutie

Rückerstattung r.ż.

restitutie

Rückzahlung r.ż.

restitutie econ.

Rückvergütung r.ż.

in·stui·ven <stoof in, i. ingestoven> [ɪnstœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

instuiven

(hinein)stürzen

instuiven

(herein)stürzen in +B.

de kamer instuiven

ins Zimmer stürzen

in·sti·tuut <insti|tuten> [ɪnstityt] RZ. r.n.

1. instituut (instelling):

instituut

Institution r.ż.

het instituut van het huwelijk

die Institution der Ehe

2. instituut (genootschap):

instituut

Gesellschaft r.ż.

3. instituut:

instituut (instelling van onderwijs, verpleging)

Einrichtung r.ż.

instituut (instelling van onderwijs, verpleging)

Anstalt r.ż.

instituut (wetenschappelijke instelling)

Institut r.n.

het meteorologisch instituut

das Wetteramt

in·stin·ken <stonk in, i. ingestonken> [ɪnstɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

instinken

hereinfallen auf +B.

sub·sti·tu·tie <substitutie|s> [sʏpstity(t)si] RZ. r.ż.

substitutie

Substitution r.ż.

substitutie

Substituierung r.ż.

substitutie

Ersatz r.m.

pros·ti·tu·tie [prɔstity(t)si] RZ. r.ż. geen l.mn.

prostitutie

Prostitution r.ż.

prostitutie bedrijven

Prostitution (be)treiben

prostitutie bedrijven

der Prostitution nachgehen

in·sto·ten <stiet, stootte in, h. ingestoten> [ɪnstotə(n)] CZ. cz. przech.

1. instoten (naar binnen stoten):

instoten

(hinein)stoßen in +B.

zij stootten hem de kamer in

sie stießen ihn ins Zimmer

2. instoten (door stoten breken):

instoten

einstoßen

in·stu·ren <stuurde in, h. ingestuurd> [ɪnstyrə(n)] CZ. cz. przech.

1. insturen (inzenden):

insturen

einschicken

insturen

einsenden

2. insturen (naar binnen sturen):

insturen

hineinsteuern

insturen

hineinlenken

insturen

steuern in +B.

insturen

lenken in +B.

een auto een zijstraat insturen

einen Wagen in eine Seitenstraße einlenken

3. insturen (zenden naar een plaats):

insturen

schicken in +B.

insturen

senden in +B.

iem de dood insturen

jdn in den Tod schicken

in·stan·tie <instantie|s> [ɪnstɑnsi] RZ. r.ż.

1. instantie:

instantie (orgaan)

Instanz r.ż.

instantie (overheid vooral)

Behörde r.ż.

instantie (overheid vooral)

Amt r.n.

de bevoegde instantie

die zuständige Behörde

de gerechtelijke instantie

die Justizbehörde

de hogere instantie

die übergeordnete Instanz

zich bij een hogere instantie beklagen

sich bei einer höheren Instanz beschweren

2. instantie jur.:

instantie

Instanz r.ż.

in eerste instantie jur.

in erster Instanz

in eerste instantie przen.

zunächst

in·stor·ten <stortte in, i. ingestort> [ɪnstɔrtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. instorten (neerstorten):

instorten ook przen.

einstürzen

instorten ook przen.

zusammenstürzen

instorten ook przen.

zusammenbrechen

de huizenmarkt is ingestort

der Häusermarkt ist zusammengebrochen

het instorten van de koersen

der Kurssturz

het gebouw staat op instorten

das Gebäude droht einzustürzen

2. instorten (een inzinking krijgen):

instorten

zusammenbrechen

door al die ellende is haar vader ingestort

dieses ganze Elend ließ ihren Vater zusammenbrechen

3. instorten (haastig ergens binnenkomen):

instorten

stürzen in +B.

in·stor·ting <instorting|en> [ɪnstɔrtɪŋ] RZ. r.ż.

1. instorting:

instorting (neerstorten)

Einsturz r.m.

instorting (markt, beurs)

Zusammenbruch r.m.

met gevaar voor instorting(en)

einsturzgefährdet

2. instorting (inzinking):

instorting

Zusammenbruch r.m.