niderlandzko » niemiecki

af·ge·ta·keld [ɑfxətakəlt] PRZYM.

af·ge·bro·ken [ɑfxəbrokə(n)] PRZYM.

1. afgebroken (geen volle zin vormend):

af·ge·zant <afgezant|en> [ɑfxəzɑnt] RZ. r.m.

af·ge·zien [ɑfxəzin]

af·ge·leefd [ɑfxəleft] PRZYM.

1. afgeleefd (oud en zwak):

afgeleefd form.

2. afgeleefd (versleten):

af·ge·le·gen [ɑfxəleɣə(n)] PRZYM.

af·ge·lo·pen1 [ɑfxəlopə(n)] PRZYM.

af·ge·me·ten [ɑfxəmetə(n)] PRZYM.

1. afgemeten (in de juiste maat afgepast):

2. afgemeten (stijf; voorzichtig):

af·ge·traind [ɑfxətrent] PRZYM.

on·be·ken·de2 <onbekende|n> [ɔmbəkɛndə] RZ. r.m. (persoon)

Unbekannte(r) r.ż. (r.m.)
Fremde(r) r.ż. (r.m.)

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski