niderlandzko » niemiecki

bak·pan <bakpan|nen> [bɑkpɑn] RZ. r.ż.

ba·ker·mat <bakermat|ten> [bakərmɑt] RZ. r.ż.

1. bakermat (plaats van oorsprong):

Wiege r.ż.
Heimat r.ż.
Ursprung r.m.

2. bakermat (geboorteplaats):

Heimat r.ż.

ba·ken <baken|s> [bakə(n)] RZ. r.n.

1. baken scheepv.:

Bake r.ż.

2. baken verk.:

Bake r.ż.
Funkbake r.ż.

bak·te CZ.

bakte 3. os. l.poj. cz. prz. van bakken¹, bakken²

Zobacz też bakken , bakken

bak·ken2 <bakte, h./i. gebakken> [bɑkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bakken (deegwaar bereiden):

bak·ken1 <bakte, h. gebakken> [bɑkə(n)] CZ. cz. przech.

1. bakken (deeg, beslag):

ba·rak <barak|ken> [barɑk] RZ. r.ż.

Baracke r.ż.

bak <bak|ken> [bɑk] RZ. r.m.

2. bak (grap):

bak
Witz r.m.
bak
Spaß r.m.
bak
Streich r.m.

3. bak (gevangenis):

bak
Kittchen r.n.
bak
Knast r.m.

4. bak (kop):

bak
Tasse r.ż.

bar·kruk <barkruk|ken> [bɑrkrʏk] RZ. r.ż.

bak·ken2 <bakte, h./i. gebakken> [bɑkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bakken (deegwaar bereiden):

bak·ten CZ.

bakten 3. os. l.mn. cz. prz. van bakken¹, bakken²

Zobacz też bakken , bakken

bak·ken2 <bakte, h./i. gebakken> [bɑkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bakken (deegwaar bereiden):

bak·ken1 <bakte, h. gebakken> [bɑkə(n)] CZ. cz. przech.

1. bakken (deeg, beslag):

bak·ker <bakker|s> [bɑkər] RZ. r.m.

1. bakker (beroep):

Bäcker r.m.

2. bakker (winkel):

Bäcker r.m.

bak·kes <bakkes|en> [bɑkəs] RZ. r.n.

1. bakkes (gezicht):

Fratze r.ż. wulg.

2. bakkes (mond):

Fresse r.ż. wulg.
Klappe r.ż. pot.
halt die Klappe! pot.

bad·pak <badpak|ken> [bɑtpɑk] RZ. r.n.

bal·zak <balzak|ken> [bɑlzɑk] RZ. r.m.

bak·boord [bɑɡbort] RZ. r.n. geen l.mn.

bak·ke·rij <bakkerij|en> [bɑkərɛi] RZ. r.ż.

1. bakkerij (plaats):

Bäckerei r.ż.
Backstube r.ż.

2. bakkerij (vak):

Bäckerei r.ż.

bak·plaat <bak|platen> [bɑkplat] RZ. r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski