Tłumaczenia dla hasła „bretels“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

bre·tel <bretel|s> [brətɛl] RZ. r.ż.

bretel

Hosenträger r.m.

re·bels <rebelse, rebelser, meest rebels> [rəbɛls] PRZYM.

1. rebels (opstandig):

rebels

rebellisch

rebels

aufrührerisch

2. rebels:

rebels (kwaad)

wütend

rebels (verontwaardigd)

empört

bre·vet <brevet|ten> [brəvɛt] RZ. r.n.

brevet

Diplom r.n.

brevet (vliegbrevet)

Flugschein r.m.

brevet mil. (als onderscheiding)

Brevet r.n.

iem een brevet van onvermogen uitreiken iron.

jdm ein Armutszeugnis ausstellen

breed¹ <brede, breder, breedst> [bret] PRZYM.

breed (een grote of bepaalde breedte hebbend)

breit

breed (gebaren)

ausholend

breed (landschap, vlakte, betekenis, zin)

weit

twee handen breed

zwei Handbreit

brede kennis

umfassende Kenntnisse l.mn.

brede kringen van de bevolking

weite Kreise der Bevölkerung

de kamer is 5 meter breed

das Zimmer ist 5 Meter breit

in brede trekken

in großen Zügen

het niet breed hebben

ein bescheidenes Auskommen haben

steels <steelse, steelser, steelst> [stels] PRZYM.

steels

heimlich

steels (blik, kijken)

verstohlen

ik keek steels achterom

ich schaute mich verstohlen um

brei·en <breide, h. gebreid> [brɛiə(n)] CZ. cz. przech.

breien

stricken

met de hand gebreid

handgestrickt

met de hand gebreid

von Hand gestrickt

het gebreide vest

die Strickjacke

bre·ken¹ <brak, i. gebroken> [brekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. breken:

breken (stukgaan)

brechen

breken (glas, aardewerk)

zerbrechen

breken (touw)

(zer)reißen

breken (wolken)

aufreißen

breken (wolken)

sich teilen

breken (golven)

sich brechen

breken FILM

reißen

zijn hart brak przen.

ihm brach das Herz

2. breken (een doorgang, scheiding forceren):

breken

brechen

3. breken (een jongensstem):

breken

im Stimmbruch sein

4. breken (stralen):

breken

sich brechen

biels <biels|en, bielzen> [bils] RZ. r.ż.

biels

Schwelle r.ż.

biels spoorw.

Bahnschwelle r.ż.

deels [dels] PRZYSŁ.

deels

teils

deels

teilweise

deels om die reden, deels om een andere

teils aus diesem, teils aus einem anderen Grund

he·mels [heməls] PRZYM.

hemels

himmlisch

speels¹ <speelse, speelser, speelst> [spels] PRZYM.

1. speels:

speels (dartel)

verspielt

speels (dartel)

spielerisch

speels (sterker)

ausgelassen

een speelse jonge hond

ein verspielter junger Hund

op een speelse leeftijd zijn

im Spielalter sein

2. speels (luchtig):

speels

spielerisch

speels

locker

speels

gelockert

met speels gemak

mit spielerischer Leichtigkeit

3. speels (grillig):

speels

launisch

speels

launenhaft

speels

bizarr form.

bres <bres|sen> [brɛs] RZ. r.ż.

bres

Bresche r.ż.

voor iem op de bres staan

für jdn in die Bresche springen [o. treten]

(een) bres schieten przen. (ook sport en spel)

eine Bresche schlagen

re·te- [retə]

rete-

sau-

vre·ten¹ [vretə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

vreten

Fressen r.n.

vreten

Fraß r.m.

een raar stuk vreten

ein komischer Kauz