Tłumaczenia dla hasła „gelijksoortige“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·lijk·soor·tig [ɣəlɛiksortəx] PRZYM.

gelijksoortig

gleichartig

gelijksoortig

gleich geartet

een gelijksoortig geval

ein ähnlicher Fall

ge·lijk·ma·tig <gelijkmatige, gelijkmatiger, gelijkmatigst> [ɣəlɛikmatəx] PRZYM.

1. gelijkmatig (voortdurend, overal gelijk):

gelijkmatig

gleichmäßig

2. gelijkmatig (gelijk blijvend):

gelijkmatig

gleich bleibend

gelijkmatig van kwaliteit

von gleich bleibender Qualität

3. gelijkmatig (evenwichtig):

gelijkmatig

ausgeglichen

gelijkmatig

gleichmäßig

een gelijkmatig karakter

ein ausgeglichener Charakter

ge·lijk·aar·dig [ɣəlɛikardəx] PRZYM. belg.

gelijkaardig

derartig

gelijkaardig

ähnlich

ge·lijk·hoe·kig [ɣəlɛɪkhukəx] PRZYM.

gelijkhoekig

gleichwinklig

ge·lijk·moe·dig [ɣəlɛikmudəx] PRZYM.

gelijkmoedig

gleichmütig

ge·lijk·staan <stond gelijk, h. gelijkgestaan> [ɣəlɛikstan] CZ. cz. nieprzech.

1. gelijkstaan:

gelijkstaan (overeenkomen: gelijkwaardig zijn)

gleichstehen

gelijkstaan (overeenkomen: zoveel betekenen als)

gleichkommen +C.

gelijkstaan (overeenkomen: zoveel betekenen als)

gleichbedeutend sein mit

hun kansen staan gelijk

ihre Chancen sind gleich

2. gelijkstaan (eenzelfde aantal punten hebben):

gelijkstaan

gleichauf liegen

op de ranglijst gelijkstaan SPORT

in der Tabelle gleichauf liegen

ge·lijk·be·nig [ɣəlɛiɡbenəx] PRZYM.

gelijkbenig

gleichschenklig

ge·lijk·na·mig [ɣəlɛiknaməx] PRZYM.

gelijknamig ook wisk., nat.

gleichnamig

ge·lijk·tij·dig [ɣəlɛiktɛidəx] PRZYM.

gelijktijdig

gleichzeitig

ge·lijk·ge·rech·tigd [ɣəlɛikxərɛxtəxt] PRZYM.

gelijkgerechtigd

gleichberechtigt

ge·lijk·scha·ke·len <schakelde gelijk, h. gelijkgeschakeld> [ɣəlɛiksxakələ(n)] CZ. cz. przech.

1. gelijkschakelen elek.:

gelijkschakelen

gleichschalten

2. gelijkschakelen pol.:

gelijkschakelen

gleichschalten

de gelijkgeschakelde pers

die gleichgeschaltete Presse

3. gelijkschakelen (als gelijken beschouwen (van groepen)):

gelijkschakelen

gleichstellen

gelijkschakelen

(als) gleichberechtigt behandeln

ge·lijk·spel <gelijke spelen> [ɣəlɛikspɛl] RZ. r.n.

gelijkspel

Unentschieden r.n.

ge·lijk·spe·len <speelde gelijk, h. gelijkgespeeld> [ɣəlɛikspelə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gelijkspelen

unentschieden spielen

ge·lijk·stel·len <stelde gelijk, h. gelijkgesteld> [ɣəlɛikstɛlə(n)] CZ. cz. przech.

gelijkstellen

gleichstellen

gelijkstellen

gleichsetzen

iem met een ander gelijkstellen

jdn (mit) einem anderen gleichstellen

ge·lij·ke·lijk [ɣəlɛikələk] PRZYSŁ. (in gelijke mate)

gelijkelijk

gleich

gelijkelijk

zu gleichen Teilen

gelijkelijk verdelen

gleich verteilen

ge·lij·ke·nis <gelijkenis|sen> [ɣəlɛikənɪs] RZ. r.ż.

1. gelijkenis (overeenkomst):

gelijkenis

Ähnlichkeit r.ż.

gelijkenis vertonen met iem/iets

Ähnlichkeit mit jdm/etw haben

2. gelijkenis rel. (parabel):

gelijkenis

Gleichnis r.n.

gelijkenis

Parabel r.ż.

de gelijkenis van de Verloren Zoon

das Gleichnis vom verlorenen Sohn

ge·lijk·heid <gelijk|heden> [ɣəlɛikhɛit] RZ. r.ż.

1. gelijkheid:

gelijkheid (volkomen overeenkomst)

Gleichheit r.ż.

gelijkheid (afkomst en capaciteiten)

Ebenbürtigkeit r.ż.

gelijkheid (rechten)

Gleichberechtigung r.ż.

de gelijkheid van allen voor de wet

die Gleichheit aller Menschen vor dem Gesetz

2. gelijkheid (gelijkmatigheden) wisk. l.mn.:

gelijkheid

Gleichwertigkeit r.ż.

3. gelijkheid (gelijkmatigheid):

gelijkheid

Gleichmaß r.n.

gelijkheid

Gleichmäßigkeit r.ż.

4. gelijkheid (effenheid):

gelijkheid

Ebenheit r.ż.

ge·lijk·ge·zind [ɣəlɛikxəzɪnt] PRZYM.

gelijkgezind

gleich gesinnt

gelijkgezind

gleich denkend

ge·lijk·ko·men <kwam gelijk, i. gelijkgekomen> [ɣəlɛɪkomə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. gelijkkomen (op hetzelfde punt komen):

gelijkkomen

einholen

in twee maanden was ik met hem gelijkgekomen

nach zwei Monaten hatte ich ihn eingeholt

2. gelijkkomen SPORT:

gelijkkomen

ausgleichen

gelijkkomen

den Ausgleich erzielen

na de rust kwam Ajax gelijk met Feyenoord

nach der Pause erzielte Ajax den Ausgleich im Spiel gegen Feyenoord

ge·lijk·lig·gen <lag gelijk, h. gelijkgelegen> [ɣəlɛɪklɪɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gelijkliggen (van stenen e.d.)

eben liegen

gelijkliggen (van sporters e.d.)

gleichauf liegen