niderlandzko » niemiecki

gie·rig <gierige, gieriger, gierigst> [ɣirəx] PRZYM.

1. gierig (inhalig, vrekkig):

knauserig pot.

2. gierig (begerig):

gie·ren <gierde, h. gegierd> [ɣirə(n)] CZ. cz. nieprzech.

3. gieren scheepv.:

4. gieren landb.:

gie·rig·heid [ɣirəxhɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

ove·ri·gens [ovərəɣəns] PRZYSŁ.

1. overigens (trouwens):

ein·di·gen1 <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] CZ. cz. przech.

ge·tui·gen1 <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. getuigen (spreken in het nadeel, voordeel van):

3. getuigen (tonen, blijk geven):

gie·rig·aard <gierigaard|s> [ɣirəxart] RZ. r.m.

Geizhals r.m. pej.
Geizkragen r.m. pej. pot.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski