Tłumaczenia dla hasła „verlenende“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

over·le·ven·de <overlevende|n> [ovərlevəndə] RZ. r.m. en r.ż.

overlevende

Überlebende(r) r.ż. (r.m.)

ver·le·nen <verleende, h. verleend> [vərlenə(n)] CZ. cz. przech.

1. verlenen (schenken):

verlenen

gewähren

verlenen

einräumen

iem een gunst/gratie verlenen

jdm eine Gunst gewähren/jdn begnadigen

hulp verlenen

Hilfe leisten

krediet verlenen

Kredit einräumen

iem een onderscheiding verlenen

jdm einen Orden verleihen

subsidie verlenen

einen Zuschuss gewähren

voor iets toestemming verlenen

zu etw C. die Erlaubnis erteilen

voor iets toestemming verlenen (officieel)

etw bewilligen

iem voorrang verlenen

jdm die Vorfahrt lassen

2. verlenen (verschaffen):

verlenen

verleihen

glans verlenen aan iets

einer Sache Glanz verleihen

ver·len·gen <verlengde, h. verlengd> [vərlɛŋə(n)] CZ. cz. przech.

verlengen

verlängern

zijn paspoort laten verlengen

seinen Pass verlängern lassen

een wissel verlengen econ.

einen Wechsel prolongieren

ver·le·ning [vərlenɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

verlening

Gewährung r.ż.

verlening van krediet

Kreditgewährung r.ż.

ver·le·den¹ [vərledə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

verleden

Vergangenheit r.ż.

dat behoort tot het verleden

das gehört der Vergangenheit an

in het grauwe [o. grijze ] [o. verre ] verleden

in grauer Vorzeit

de vlucht in het verleden

die Flucht in die Vergangenheit

iems verleden nagaan

Erkundigungen über jds Vorleben einziehen

het verleden van de verdachte

das Vorleben des Angeklagten

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] PRZYM.

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +B.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

ver·le·ren <verleerde, h. verleerd> [vərlerə(n)] CZ. cz. przech.

verleren

verlernen

ik heb [o. ben] het Frans geheel verleerd

ich habe mein Französisch ganz verlernt