Tłumaczenia dla hasła „abtuend“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ˈab·tau·en² CZ. cz. przech.

1. abtauen:

abtauen

ontdooien

2. abtauen:

abtauen

wegsmelten

abtauen

doen smelten

ˈab·tun CZ. cz. przech.

1. abtun pot.:

abtun

afdoen

abtun

uitdoen

schlechte Gewohnheiten abtun

slechte gewoonten afleggen

2. abtun:

abtun

afdoen

abtun

zich afmaken van

eine Angelegenheit mit einigen Worten/als Blödsinn abtun

een zaak met enkele woorden/als onzin afdoen

3. abtun:

abtun

negeren

abtun

voorbijgaan aan

ˈab·tup·fen CZ. cz. przech.

abtupfen (durch Tupfen reinigen)

afbetten

abtupfen (durch Tupfen entfernen)

wegbetten

ˈab·tö·ten CZ. cz. przech. (zum Erlöschen, zum Absterben bringen)

abtöten

doden

ˈAbend <Abends, Abende> [ˈaːbn̩t] RZ. r.m.

1. Abend (Tageszeit):

Abend

avond

am Abend

's avonds

diesen Abend

vanavond

eines (schönen) Abends

op een avond

eines (schönen) Abends

op zekere avond

Abend für Abend

avond na avond

gegen Abend

tegen de avond

der Heilige Abend

kerstavond

der Heilige Abend

de dag voor Kerstmis

heute Abend

vanavond

den Abend über

de hele avond

zu Abend essen

de avondmaaltijd gebruiken

2. Abend podn. (Westen) kein l.mn.:

der Wind kommt von Abend her

de wind komt uit het westen

je später der Abend, desto schöner die Gäste przysł.

hoe later op de dag, hoe schoner volk

ˈab·bau·en¹ CZ. cz. nieprzech. (abnehmen, zurück gehen)

abbauen

verzwakken

abbauen

achteruitgaan

abbauen

(in kwaliteit) verminderen

ˈab·hau·en¹ <haute ab, abgehauen> CZ. cz. nieprzech. niereg. pot. (sich davonmachen)

abhauen

ervandoor gaan

abhauen

'm smeren

ˈab·kau·en CZ. cz. przech.

abkauen

afkauwen

abkauen

afbijten

abkauen

afkluiven

ˈabends [ˈaːbn̩͜ts ] PRZYSŁ.

abends

's avonds

montags abends

op maandagavond

spät abends

's avonds laat

abends spät

's avonds laat

stu·ˈpend [ʃtuˈpɛnt, st-] PRZYM. podn.

stupend

verbazingwekkend

stupend

enorm

ˈät·zend [ˈɛ͜tsn̩t] PRZYM.

1. ätzend pot. młodz. (sehr übel):

ätzend

vreselijk

ätzend

erg

ätzend

bar

2. ätzend pot. młodz. (zu verrückt):

ätzend

te gek

ˈwü·tend [ˈvyːtn̩t] PRZYM.

1. wütend (voll Wut):

wütend

woedend

wütend

kwaad

wütend

toornig

2. wütend (heftig, stark):

wütend

verschrikkelijk

wütend

heel erg

wütende Schmerzen

razende [o. helse] pijn(en)