W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „schnalzer“ w niemiecko » niderlandzki słowniku (Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ˈschnal·zen: czasownik nieprzechodni
ˈSchnau·zer: rzeczownik
ˈschnal·len: czasownik nieprzechodni
ˈschnau·zen: czasownik nieprzechodni
ˈschnat·tern: czasownik nieprzechodni
ˈSchnal·le: rzeczownik
ˈSchnit·zer: rzeczownik
ˈSchnau·ze: rzeczownik
ˈschna·cken: czasownik nieprzechodni
ˈschnap·pen: czasownik nieprzechodni
ˈschnau·ben: czasownik nieprzechodni
ˈschnau·fen: czasownik nieprzechodni
ˈschnäu·zen: czasownik zwrotny
ˈschnar·ren: czasownik nieprzechodni
ˈschnar·chen: czasownik nieprzechodni
ˈSchna·bel: rzeczownik
ˈSchnalz·laut: rzeczownik
ˈSchnauz·bart: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: schnalzen , schnauzen , schnallen , Schnauzer , schnattern , schnarren , schnäuzen , schnaufen , schnauben , schnappen , schnacken , Schnauze , Schnitzer , Schnalle , schnarchen , Schnabel , Schnauzbart i Schnalzlaut

ˈschnal·zen [ˈʃnal͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech.

schnalzen (mit den Fingern)

schnalzen (mit der Zunge)

ˈSchnau·zer <Schnauzers, Schnauzer> [ˈʃn͜au ͜tsɐ] RZ. r.m.

1. Schnauzer (Hunderasse):

2. Schnauzer pot. (Oberlippenbart):

snor

ˈschnal·len¹ [ˈʃnalən] CZ. cz. nieprzech. poł. niem.

schnallen (schnalzen: mit Finger)

schnallen (mit Zunge)

ˈschnau·zen [-͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. pot. (barsch reden)

ˈschnat·tern [ˈʃnatɐn] CZ. cz. nieprzech.

1. schnattern (Ente):

2. schnattern pot. (schwatzen):

ˈSchnal·le <Schnalle, Schnallen> [ˈʃnalə] RZ. r.ż.

1. Schnalle (am Gürtel etc.):

gesp

2. Schnalle austr. (Klinke):

3. Schnalle wulg. (Prostituierte):

snol

hoer

4. Schnalle (Schimpfwort: Frau):

geit

teef

ˈSchnit·zer <Schnitzer, Schnitzer> [ˈʃnɪ͜tsɐ] RZ. r.m. pot.

fout

ˈSchnau·ze <Schnauze, Schnauzen> [ˈʃn͜au ͜tsə] RZ. r.ż.

1. Schnauze ZOOL.:

snuit

bek

snoet

2. Schnauze pot. pej. (Mund):

(grote) mond [o. bek]

smoel

auf die Schnauze fallen przen.

lelijk zijn neus stoten

ein paar auf die Schnauze kriegen

een klap op zijn smoel krijgen

die Schnauze aufreißen [o. zu voll nehmen ]

die Schnauze aufreißen [o. zu voll nehmen ]

die Schnauze aufreißen [o. zu voll nehmen ]

frei (nach) Schnauze pot.

naar (eigen) goeddunken

eine große Schnauze haben

een grote bek hebben

die Schnauze halten

zijn bek [o. smoel] houden

eine lose Schnauze haben

goed van de tongriem gesneden zijn

jdm die Schnauze polieren

iem op zijn smoel slaan

jdm die Schnauze stopfen

iem de mond snoeren

sich C. die Schnauze verbrennen

zijn mond voorbijpraten

die Schnauze voll haben (von etw)

(van iets) schoon genoeg hebben

3. Schnauze pot. (Tülle):

tuit

ˈschna·cken [ˈʃnakn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. schnacken połnocnoniem. (reden):

2. schnacken połnocnoniem. (plaudern):

een praatje maken

ˈschnap·pen¹ [ˈʃnapn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. schnappen (ergreifen):

2. schnappen (schnaufen):

3. schnappen (klappen):

(dicht)springen

ins Schloss schnappen

4. schnappen (öffnen):

ˈschnau·ben¹ <schnaubte, geschnoben> [ˈʃn͜aubn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (atmen):

2. schnauben (von Wind):

ˈschnau·fen [ˈʃn͜aufn̩] CZ. cz. nieprzech. poł. niem.

schnaufen (atmen)

schnaufen (angestrengt atmen)

schnaufen (angestrengt atmen)

schnaufen (angestrengt atmen)

ˈschnäu·zen [ˈʃn͜ɔy ͜tsn̩] CZ. cz. zwr.

sich schnäuzen

zijn neus snuiten

ˈschnar·ren [ˈʃnarən] CZ. cz. nieprzech.

schnarren (der Stimme)

schnarren (der Stimme)

schnarren (dumpf surren)

schnarren (summen)

ˈschnar·chen [ˈʃnarçn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈSchna·bel <Schnabels, Schnäbel> [ˈʃnaːbl̩, ˈʃnɛːbl̩] RZ. r.m.

1. Schnabel (Vogelschnabel):

2. Schnabel pot. (Mund):

mond

bek

reden wie einem der Schnabel gewachsen ist pot. przen.

er (vrij) op los praten

reden wie einem der Schnabel gewachsen ist pot. przen.

onbekommerd praten

jdm den Schnabel stopfen pot.

iem de mond snoeren

sich C. den Schnabel verbrennen pot.

zijn mond voorbijpraten

2. Schnabel (lange Tülle):

tuit

3. Schnabel HIST. (verlängerter Bug):

sneb

4. Schnabel MUZ.:

mondstuk r.n.

ˈSchnalz·laut [ˈʃnal͜ts-] RZ. r.m. JĘZ.

Schnalzlaut

klik

ˈSchnauz·bart RZ. r.m.

1. Schnauzbart (Bart):

Schnauzbart

snor

2. Schnauzbart pot. (Mann):

Schnauzbart

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Die Bewegung der Zunge und Lippen allein produziert Schnalzer und Schmatzer, die nicht weit zu hören sind. de.wikipedia.org

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "schnalzer" w innych językach

włoski

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski