niemiecko » polski

I . schmụ̈cken [ˈʃmʏkən] CZ. cz. przech.

schmücken Raum:

ozdabiać [f. dk. ozdobić]

Schmụckwaren RZ. l.mn.

Schmụcksachen RZ.

Schmucksachen l.mn. → Schmuck

Zobacz też Schmuck

Schmụck <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃmʊk] RZ. r.m.

1. Schmuck (Gegenstände aus kostbarem Material):

biżuteria r.ż.
klejnoty l.mn.

2. Schmuck (Verzierung):

ozdoba r.ż.
ornament r.m.

schmu̱sen [ˈʃmuːzən] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. schmusen (liebkosen):

2. schmusen pej. (sich anbiedern):

schmụtzen [ˈʃmʊtsən] CZ. cz. nieprzech.

schmụggeln CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

2. schmuggeln (sich heimlich schleichen):

schmụnzeln [ˈʃmʊntsəln] CZ. cz. nieprzech.

I . schmụddelig [ˈʃmʊdəlɪç] PRZYM. pej. pot.

schmuddelig Lokal, Kleider:

II . schmụddelig [ˈʃmʊdəlɪç] PRZYSŁ. pej. pot.

schmuddelig aussehen:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski