Tłumaczenia dla hasła „empfangkraft“ w niemiecko » polski słowniku

empfạ̈ngt [ɛm​ˈpfɛŋt] CZ. cz. przech.

empfängt 3. pers präs von empfangen

Zobacz też empfangen

empfạngen <empfängt, empfing, empfangen> CZ. cz. przech.

1. empfangen podn. (erhalten):

empfangen Post, Auftrag

otrzymywać [f. dk. otrzymać]

2. empfangen (begrüßen):

empfangen Gäste, Freunde

witać [f. dk. po‑]

3. empfangen TV, RADIO:

einen Sender über Satellit empfangen

odbierać stację przez satelitę

empfạngen <empfängt, empfing, empfangen> CZ. cz. przech.

1. empfangen podn. (erhalten):

empfangen Post, Auftrag

otrzymywać [f. dk. otrzymać]

2. empfangen (begrüßen):

empfangen Gäste, Freunde

witać [f. dk. po‑]

3. empfangen TV, RADIO:

einen Sender über Satellit empfangen

odbierać stację przez satelitę

Empfạngsdame <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Empfangsdame → Empfangschefin

Empfạ̈ngerland <‑[e]s, ‑länder> RZ. r.n. WIRTSCH

Empfängerland

kraj r.m. odbioru

Empfạngsgerät <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Empfangsgerät RADIO, TV

odbiornik r.m.

empfạngsbedürftig PRZYM. PR.

empfangsbedürftig

wymagający dojścia do adresata

empfangsbedürftiges Rechtsgeschäft

czynność r.ż. prawna wymagająca dojścia do adresata

empfangsbedürftige Willenserklärung

oświadczenie r.n. woli wymagające dojścia do adresata

Empfạ̈nger¹ <‑s, ‑> [ɛm​ˈpfɛŋɐ] RZ. r.m.

Empfänger RADIO, TV → Empfangsgerät

Zobacz też Empfangsgerät

Empfạngsgerät <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Empfangsgerät RADIO, TV

odbiornik r.m.

Empfạ̈ngerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Empfängerin → Empfänger

Zobacz też Empfänger , Empfänger

Empfạ̈nger²(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ɛm​ˈpfɛŋɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Empfänger:

Empfänger(in) (Person, die etw entgegennimmt: eines Briefs, Pakets)

adresat(ka) r.m. (r.ż.)

Empfänger(in) (einer Zahlung, Überweisung)

odbiorca(-czyni) r.m. (r.ż.)

Empfänger verzogen [o. unbekannt]

adresat nieznany

der Empfänger einer Ware

odbiorca towaru

Fracht zahlt Empfänger HAND.

przesyłka r.ż. opłacana przez odbiorcę

2. Empfänger MED. (eines Organs, einer Blutspende):

Empfänger(in)

biorca r.m.

Empfạ̈nger¹ <‑s, ‑> [ɛm​ˈpfɛŋɐ] RZ. r.m.

Empfänger RADIO, TV → Empfangsgerät

empfạ̈nglich [ɛm​ˈpfɛŋlɪç] PRZYM.

1. empfänglich (anfällig):

empfänglich für Krankheiten

podatny na choroby

2. empfänglich (offen, aufgeschlossen):

empfänglich für etw

wrażliwy na coś

Empfạngsbote(in) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) PR.

Empfangsbote(in)

osoba r.ż. upoważniona do odbioru oświadczenia

Empfạngschef(in) <‑s, ‑s; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Empfangschef(in)

portier(ka) r.m. (r.ż.)

empfạngsberechtigt PRZYM.

empfangsberechtigt

uprawniony do odbioru