niemiecko » polski

I . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYM. a. MUS

II . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYSŁ.

Instrumẹnt <‑[e]s, ‑e> [ɪnstru​ˈmɛnt] RZ. r.n.

1. Instrument (Werkzeug):

narzędzie r.n.

2. Instrument (Musikinstrument):

instrument r.m.

MẹssinstrumentNP <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n., Mẹßinstrumentst. pis. RZ. r.n. <‑[e]s, ‑e>

Instrumentarium <‑s, Instrumentarien> [ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ʊm, pl: ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ən] RZ. r.n. a. podn.

instrumentieren* [ɪnstrumɛn​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

1. instrumentieren MUS:

2. instrumentieren (ausstatten):

Bọrdinstrumente RZ. r.n.

Bla̱sinstrument <‑[e]s, ‑e> [ˈblaːs-] RZ. r.n.

Mọrdinstrument <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

1. Mordinstrument → Mordwaffe

2. Mordinstrument a. żart. pot. (unhandliches Gerät):

Zobacz też Mordwaffe

Mọrdwaffe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Zụpfinstrument <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

instruieren* [ɪnstru​ˈiːrən] CZ. cz. przech.

1. instruieren (in Kenntnis setzen):

informować [f. dk. po‑]

2. instruieren (Anweisungen geben):

instruować [f. dk. po‑]

Instrumentenflug <‑[e]s, ‑flüge> RZ. r.m. AERO

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski