Tłumaczenia dla hasła „iterbu“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Mịterbe (-erbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> RZ. r.m. (r.ż.)

Miterbe (-erbin)

współspadkobierca(-czyni) r.m. (r.ż.)

Stẹrben <‑s, bez l.mn. > RZ.

Sterben

umieranie r.n.

Sterben

agonia r.ż.

Sterben

konanie r.n.

stẹrben <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbən] CZ. cz. nieprzech.

1. sterben (sein Leben enden):

[an Krebs C.] sterben

umierać [f. dk. umrzeć] [na raka]

er ist an Typhus gestorben

[on] umarł na tyfus

er starb als Christ

umarł jako chrześcijanin r.m.

sie liegt im Sterben

ona umiera [lub geh: kona]

daran wirst du schon nicht sterben pot.

to cię nie zabije

gestorben sein pot. (nicht zustande gekommen sein) (Abkommen)

nie dojść do skutku

gestorben sein (Pläne)

spełznąć na niczym

das Projekt ist gestorben pot.

projekt r.m. spełznął na niczym

er/sie ist für mich gestorben! pot.

on/ona dla mnie nie istnieje!

2. sterben pot. (vergehen):

ich bin vor Angst fast gestorben

o mało nie umarłem ze strachu pot.

e̱i̱terig [ˈaɪtərɪç] PRZYM.

eiterig → eitrig

Zobacz też eitrig

e̱i̱trig PRZYM.

1. eitrig (Eiter aufweisend, eiternd):

eitrig Entzündung

ropny

eitrig Wunde

ropiejący

2. eitrig (mit Eiter getränkt):

eitrig Binde, Verband

zaropiały

Litera̱l <‑s, ‑e> [lɪte​ˈraːl] RZ. r.n. INF.

Literal

literał r.m.

Litera̱t(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [lɪtə​ˈraːt] RZ. r.m.(r.ż.) podn.

Literat(in)

literat(ka) r.m. (r.ż.) podn.

iterativ PRZYM. PR.

iterativ

powtarzający się

iterative Tatbestandsverwirklichung

powtarzające się urzeczywistnienie r.n. znamion czynu przestępczego

Vẹrbum <‑s, Verben [o. Verba]> [ˈvɛrbʊm, pl: ˈvɛrbən, ˈvɛrba] RZ. r.n.

Verbum JĘZ. → Verb

Zobacz też Verb

Vẹrb <‑s, ‑en> [vɛrp] RZ. r.n. JĘZ.

Verb

czasownik r.m.

E̱i̱ter <‑s, bez l.mn. > [ˈaɪtɐ] RZ. r.m. MED.

Eiter

ropa r.ż.

Li̱ter <‑s, ‑> [ˈliːtɐ, ˈlɪtɐ] RZ. r.m. o r.n.

Liter

litr r.m.

ein Liter Milch

litr r.m. mleka

zwei Liter Wein

dwa litry r.m. l.mn. wina

e̱i̱tern [ˈaɪtɐn] CZ. cz. nieprzech.

eitern

ropieć [f. dk. za‑]

tabu̱ [ta​ˈbuː] PRZYM. inv

tabu sein

być tematem tabu

diese Angelegenheit ist tabu

ta sprawa r.ż. jest tematem tabu