Tłumaczenia dla hasła „kniven“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . kni̱e̱n [ˈkniːən, kniːn] CZ. cz. nieprzech. +haben o SÜDD: sein

[auf dem Boden] knien

klękać [f. dk. klęknąć] [na ziemię]

II . kni̱e̱n [ˈkniːən, kniːn] CZ. cz. zwr.

1. knien (niederkauern):

sich auf den Boden/neben jdn knien

klękać [f. dk. klęknąć] na ziemię/obok kogoś

2. knien pot. (sich intensiv beschäftigen):

sich in etw B. knien

zagłębić się w coś pot.

sich in die Arbeit knien

zagłębić się w pracy

I . knịcken CZ. cz. przech.

1. knicken (falzen):

knicken Blatt Papier

składać [f. dk. złożyć]

knicken Buchseite

zagiąć

bitte nicht knicken!

proszę nie zaginać rogów!

2. knicken (umknicken, brechen):

knicken Streichholz, Strohhalm

łamać [f. dk. z‑]

knicken Bäume, Pflanze

łamać [f. dk. po‑ lub z‑]

3. knicken (umbiegen):

knicken Trinkhalm

zginać [f. dk. zgiąć]

II . knịcken CZ. cz. nieprzech. +sein

knicken (Papier)

zaginać [f. dk. zagiąć] się

knicken (Telegrafenmast)

łamać [f. dk. z‑] się

I . knịpsen [ˈknɪpsən] CZ. cz. przech. pot.

1. knipsen (ein Foto machen):

knipsen

pstrykać [f. dk. pstryknąć] fotkę pot.

2. knipsen (lochen):

knipsen Fahrkarte

kasować [f. dk. s‑]

II . knịpsen [ˈknɪpsən] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. knipsen (fotografieren):

knipsen

pstrykać fotki pot.

2. knipsen (schnalzen):

knipsen

pstrykać [f. dk. pstryknąć]

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

jdn [o. jdm] in den Arm kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć] kogoś w ramię

2. kneifen (zusammenpressen):

kneifen Augenlider, Lippen

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

kneifen (zu eng sein) (Gummiband, Hose)

cisnąć

2. kneifen pej. pot. (sich drücken):

vor jdm kneifen

unikać kogoś

vor einer Auseinandersetzung kneifen

unikać konfrontacji

kne̱i̱pen [ˈknaɪpən] CZ. cz. nieprzech. REG

kneipen → kneifen

Zobacz też kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

jdn [o. jdm] in den Arm kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć] kogoś w ramię

2. kneifen (zusammenpressen):

kneifen Augenlider, Lippen

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

kneifen (zu eng sein) (Gummiband, Hose)

cisnąć

2. kneifen pej. pot. (sich drücken):

vor jdm kneifen

unikać kogoś

vor einer Auseinandersetzung kneifen

unikać konfrontacji