Tłumaczenia dla hasła „stutta“ w niemiecko » polski słowniku

I . stụtzen [ˈʃtʊtsən] CZ. cz. nieprzech.

stutzen (verwundert sein) (Person)

zdumieć się

II . stụtzen [ˈʃtʊtsən] CZ. cz. przech.

1. stutzen (kürzer schneiden):

stutzen Baum, Hecke

przycinać [f. dk. przyciąć]

stutzen Flügel

podcinać [f. dk. podciąć]

stutzen Schwanz

obcinać [f. dk. obciąć]

stutzen Schwanz

skracać [f. dk. skrócić]

2. stutzen pot. (schneiden):

stutzen Bart, Frisur

przystrzyc

stụtzig PRZYM.

stutzig werden (stutzen)

wpadać w konsternację [lub zdumienie]

stutzig werden (mißtrauisch werden)

nie dowierzać

stutzig machen (argwöhnisch machen)

wzbudzać [f. dk. wzbudzić] podejrzenie

stutzig machen (verwirren)

konsternować [f. dk. s‑]

Stụtz <‑es, ‑> [ʃtʊts] RZ. r.m. CH pot.

Stutz → Franken

Zobacz też Franken , Franken

Frạnken² <‑s, ‑> [ˈfraŋkən] RZ. r.m. (Währung)

Franken

frank r.m. szwajcarski

Frạnken¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈfraŋkən] RZ. r.n. GEO

Franken

Frankonia r.ż.

Stu̱te <‑, ‑n> [ˈʃtuːtə] RZ. r.ż.

Stute

klacz r.ż.

Stunt <‑s, ‑s> [stant] RZ. r.m. FILM

Stunt

trik r.m.

stud.

stud. Abk. von studiosus

stud.

osoba studiująca na uczelni wyższej

stud. med. Petra Niggemann

Petra Niggemann, studentka r.ż. medycyny

I . stụmm [ʃtʊm] PRZYM.

1. stumm (unfähig, Sprachlaute hervorzubringen):

[von Geburt an] stumm

niemy [od urodzenia]

2. stumm (schweigsam):

stumm sein/werden

być cicho/zamilknąć

stumm wie ein Fisch

milczący jak grób r.m.

3. stumm (wortlos):

stumm Rolle, Blick, Verzweiflung

niemy

4. stumm (nicht hörbar):

stumm Konsonant

niemy

II . stụmm [ʃtʊm] PRZYSŁ. (schweigend)

stumm ansehen

niemo

jdn stumm betrachten

milcząco się komuś przyglądać

I . stu̱fig PRZYM.

1. stufig Landschaft:

stufig

tarasowy

2. stufig Haarschnitt:

stufig

cieniowany

II . stu̱fig PRZYSŁ.

stufig abfallen

tarasowo

stufig geschnitten

z cieniowaniem

stụmpf [ʃtʊmpf] PRZYM.

1. stumpf (nicht scharf):

stumpf Klinge, Messer

tępy

2. stumpf (nicht spitz):

stumpf Bleistift

nienaostrzony

3. stumpf (glanzlos):

stumpf Oberfläche, Metall, Haare

matowy

4. stumpf MATH:

stumpf Winkel

rozwarty

5. stumpf:

stumpf (teilnahmslos)

nieczuły

stumpf (gleichgültig)

zobojętniały

stu̱fen [ˈʃtuːfən] CZ. cz. przech.

1. stufen (aufgliedern):

einen Hang stufen

wyciąć schody w zboczu

eine gestufte Frisur

wycieniowana fryzura r.ż.

2. stufen (staffeln):

stufen Skala

stopniować

stufen Themen, Preise

różnicować

jdn höher stufen

zaszeregować kogoś wyżej