Tłumaczenia dla hasła „budziki“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

budzik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [budʑik] RZ. r.m.

budzik

Wecker r.m.

I . budzić <‑dzi; cz. prz. budź> [budʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. budzić < f. dk. z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < f. dk. o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; cz. prz. budź f. dk. o‑> [budʑitɕ] CZ. cz. zwr.

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur r.ż. erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich B. regen podn.

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung r.ż. /ein Wunsch r.m. regt sich podn.

I . dziki [dʑiki] PRZYM.

1. dziki (będący w stanie pierwotnym):

dziki roślina, zwierzę, plemię

wild

dzika róża

Wildrose r.ż.

Dziki Zachód

der Wilde Westen r.m.

harować jak dziki osioł

schuften wie ein Pferd r.n. pot.

2. dziki (okrutny):

dziki natura

wild

dziki natura

roh

dziki charakter

grausame Gesinnung r.ż.

dziki człowiek

wilder [o. primitiver] Mensch r.m.

3. dziki (nietowarzyski):

dziki człowiek

ungesellig

4. dziki przen. (ogromny):

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

wild

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

hemmungslos

5. dziki pot. (okropny):

dziki hałas, wrzask

fürchterlich

dziki hałas, wrzask

entsetzlich

6. dziki pot. (dziwaczny):

dziki pomysł, zasada

sonderbar

dziki pomysł, zasada

wild

7. dziki pot. (nielegalny):

dziki budownictwo, produkcja

wild

dziki budownictwo, produkcja

unkontrolliert

dziki lokator

Hausbesetzer r.m.

dziki lokator

illegaler Bewohner r.m.

8. dziki pot. (niezorganizowany):

dziki strajk

wilder [o. illegaler] Streik r.m.

dzika plaża (nad morzem)

unbewachter Strand r.m.

dzika plaża (nad jeziorem)

wilde Badestelle r.ż.

II . dziki <D. ‑ego, l.mn. dzicy> [dʑiki] RZ. r.m. (dzikus)

dziki

Wilde(r) r.m.

dzicy napadli na wioskę

Wilde haben das Dorf angegriffen

rudzik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rudʑik] RZ. r.m. ZOOL.

rudzik

Rotkehlchen r.n.

ludzik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ludʑik] RZ. r.m. pot.

1. ludzik (figurka):

ludzik

Männlein r.n.

ludzik

Männchen r.n.

ludzik z plasteliny

Männlein aus Knetmasse

ludzik z plasteliny

Knetmännchen r.n.

zielone ludziki

Marsmenschen r.m. l.mn.

2. ludzik żart. (człowieczek):

ludzik

Menschlein r.n.

wesoły z niego ludzik

er ist ein fröhliches Menschlein