Tłumaczenia dla hasła „naprężonym“ w polsko » niemiecki słowniku

naprężony [naprew̃ʒonɨ] PRZYM. podn.

naprężony

gespannt

naprężyć [naprew̃ʒɨtɕ]

naprężyć f. dk. od naprężać

Zobacz też naprężać

I . naprężać <‑ża; f. dk. naprężyć> [naprew̃ʒatɕ] CZ. cz. przech.

naprężać linę, mięśnie:

naprężać

[an]spannen

II . naprężać <‑ża; f. dk. naprężyć> [naprew̃ʒatɕ] CZ. cz. zwr.

1. naprężać:

naprężać (zostać naprężonym) (lina)

[an]gespannt werden

naprężać (mięśnie)

sich B. [an]spannen

2. naprężać:

naprężać (wytężać się) (człowiek)

sich B. anstrengen

naprężenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [naprew̃ʒeɲe] RZ. r.n.

1. naprężenie bez l.mn. (napięcie):

naprężenie

[An]spannung r.ż.

2. naprężenie FIZ.:

naprężenie

Spannung r.ż.

I . naprosić <‑si; cz. prz. ‑oś> [naproɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. (zaprosić wiele ludzi)

naprosić

[viele Leute] einladen

naprosili gości na chrzciny

sie haben viele Gäste zur Taufe eingeladen

II . naprosić <‑si; cz. prz. ‑oś> [naproɕitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. (prosić o coś długo)

naprosić

lange bitten

musiała się naprosić, żeby naprawił kran

sie musste ihn lange bitten, den Wasserhahn zur reparieren

naprząść [napʃow̃ɕtɕ]

naprząść f. dk. od prząść

Zobacz też prząść

I . prząść <przędzie f. dk. u‑ [lub na‑]> [pʃow̃ɕtɕ] CZ. cz. przech.

prząść len, nici:

prząść

spinnen

II . prząść <przędzie> [pʃow̃ɕtɕ] CZ. cz. nieprzech.

cienko prząść pot.

ein kümmerliches Dasein fristen

cienko prząść pot.

aus dem letzten Loch pfeifen pot.

naprószyć [napruʃɨtɕ]

naprószyć f. dk. od prószyć

Zobacz też prószyć

prószyć <‑szy; f. dk. na‑> [pruʃɨtɕ] CZ. bezosob.

prószy [śnieg]

der Schnee rieselt

naprawczy [napraftʃɨ] PRZYM.

naprawczy zakład

Reparatur-

naprawczy program

Reform-

I . naprzeciw [napʃetɕif] PRZYSŁ. (po przeciwnej stronie)

naprzeciw mieszkać

gegenüber

II . naprzeciw [napʃetɕif]

1. naprzeciw PRZYIM. +C. (na spotkanie):

naprzeciw

entgegen C.

wyjść komuś naprzeciw

jdm entgegenkommen

2. naprzeciw PRZYIM. +D. (po przeciwnej stronie):

naprzeciw czegoś

etw C. gegenüber

naprzemienny [napʃemjennɨ] PRZYM. podn.

naprzemienny

abwechselnd

naprzemienne skłony

abwechselnde Beugen r.ż. l.mn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Na widok przeciwnika samiec stroszy sierść i stoi w pozycji wyprostowanej z naprężonym ogonem, by sylwetką przestraszyć zalotnika.

pl.wikipedia.org