polsko » niemiecki

naraz [naras] PRZYSŁ.

1. naraz (nagle):

2. naraz (jednocześnie):

naraić [naraitɕ] f. dk., narajać [narajatɕ] <‑ja; cz. prz. ‑jaj> CZ. cz. przech. pot. (polecić coś, kogoś)

naradka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [naratka] RZ. r.ż. BOT.

I . narazić [naraʑitɕ] f. dk., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; cz. prz. ‑żaj> CZ. cz. przech.

II . narazić [naraʑitɕ] f. dk., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; cz. prz. ‑żaj> CZ. cz. zwr.

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

2. narazić (rozgniewać):

narwany [narvanɨ] PRZYM. pot.

I . narżnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [narʒnoɲtɕ]

narżnąć f. dk. od narzynać

II . narżnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [narʒnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

2. narżnąć (wypróżnić się):

kacken pot.

Zobacz też narzynać

narzynać <‑na; f. dk. narżnąć> [naʒɨnatɕ] CZ. cz. przech. pot. (naciąć)

nartnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [nartɲik] RZ. r.m. zwykle l.mn. ZOOL.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski