polsko » niemiecki

odrobina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [odrobina] RZ. r.ż.

1. odrobina (kawałeczek):

odrobić [odrobitɕ]

odrobić f. dk. od odrabiać

Zobacz też odrabiać

odrabiać <‑ia; f. dk. odrobić> [odrabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. odrabiać (wykonywać pracę na poczet wolnego dnia):

2. odrabiać (niwelować zaległości):

odrobinka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [odrobinka] RZ. r.ż. pot.

Zobacz też odrobina

odrobina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [odrobina] RZ. r.ż.

1. odrobina (kawałeczek):

odrobinkę [odrobinke] PRZYSŁ.

odrobinkę zdr. od odrobinę

Zobacz też odrobinę

drobina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [drobina] RZ. r.ż.

1. drobina (odrobina: cukru, soli):

Prise r.ż.
Messerspitze r.ż.

2. drobina przen. (kruszyna):

Brocken r.m.
Brösel r.m.

I . drobić <‑bi; cz. prz. drób; f. dk. po‑ [lub na‑]> [drobitɕ] CZ. cz. przech. pot. (kruszyć)

II . drobić <‑bi; cz. prz. drób; f. dk. po‑ [lub na‑]> [drobitɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. pot. (stawiać drobne kroki)

wdrobić <‑bi> [vdrobitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

odrost <D. ‑u, l.mn. ‑y> [odrost] RZ. r.m.

1. odrost (pęd rośliny):

Spross r.m.

2. odrost ROLN.:

Nachwuchs r.m.

odrośl [odroɕl] RZ. r.ż.

odrośl → odrost

Zobacz też odrost

odrost <D. ‑u, l.mn. ‑y> [odrost] RZ. r.m.

1. odrost (pęd rośliny):

Spross r.m.

2. odrost ROLN.:

Nachwuchs r.m.

odrosty [odrostɨ] RZ.

odrosty l.mn. < D. l.mn. ‑tów> pot. (część włosów):

jakobin <D. ‑a, l.mn. ‑i> [jakobin] RZ. r.m.

jakobin HIST., POLIT.
Jakobiner r.m.

odrąbać [odrombatɕ] f. dk., odrąbywać [odrombɨvatɕ] <‑buje> CZ. cz. przech.

odrębny [odrembnɨ] PRZYM.

1. odrębny (odmienny):

eigene(r, s)

2. odrębny (oddzielny):

rubin <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rubin] RZ. r.m.

Rubin r.m.

rabin <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rabin] RZ. r.m. REL.

karabin <D. ‑a [lub ‑u], l.mn. ‑y> [karabin] RZ. r.m.

podroby [podrobɨ] RZ.

podroby l.mn. < D. l.mn. ‑bów>:

Klein r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski