Tłumaczenia dla hasła „ordinale“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

ordynat <D. ‑a, l.mn. ‑aci> [ordɨnat] RZ. r.m. HIST.

ordynat

Majoratsherr r.m.

ordynans¹ <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ordɨnaw̃s] RZ. r.m. WOJSK.

ordynans

Ordo[n]nanz r.ż.

ordynarnie [ordɨnarɲe] PRZYSŁ.

ordynarnie

ordinär

ordynarnie

vulgär

wysławiać się ordynarnie

sich B. vulgär ausdrücken

ubierać się ordynarnie

sich B. geschmacklos anziehen

doskonale [doskonale] PRZYSŁ.

1. doskonale (znakomicie):

doskonale rozumieć się, wykonać

ausgezeichnet

doskonale rozumieć się, wykonać

hervorragend

[jeszcze] doskonale pamiętam

ich habe es noch frisch in Erinnerung

[jeszcze] doskonale pamiętam

ich weiß es noch sehr gut

2. doskonale (całkowicie):

doskonale szczęśliwy

vollkommen

doskonale szczęśliwy

total pot.

doskonale! pot.

perfekt!

doskonale! pot.

super! pot.

triennale [trjennale] RZ. r.n. ndm.

triennale

Triennale r.ż.

ordynacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [ordɨnatsja] RZ. r.ż.

1. ordynacja POLIT.:

ordynacja

Ordnung r.ż.

ordynacja wyborcza

Wahlordnung r.ż.

2. ordynacja HIST.:

ordynacja

Majoratsgut r.n.

3. ordynacja REL.:

ordynacja

Ordination r.ż.

ordynacki [ordɨnatski] PRZYM. HIST.

ordynacki

Magistrats-

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument r.n. zur Stadtgründung

ordynarny [ordɨnarnɨ] PRZYM.

1. ordynarny (niewybredny):

ordynarny kłamstwo

gemein

ordynarny język

vulgär

ordynarny język

ordinär

2. ordynarny (w złym guście):

ordynarny strój, makijaż

geschmacklos

ordynarny strój, makijaż

hässlich

ordynator <D. ‑a, l.mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] RZ. r.m.

ordynator

Chefarzt(-ärztin) r.m. (r.ż.)

kordialny [kordjalnɨ] PRZYM. podn.

kordialny

herzlich

kordialny

überschwänglich

biennale [bjennale] RZ. r.n. ndm.

biennale

Biennale r.ż.

biennale grafiki/malarstwa

Biennale der Grafik/Malkunst

ordynek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [ordɨnek] RZ. r.m. przest (szyk: wojska)

ordynek

Gefechtsordnung r.ż.

stać w ordynku

in Gefechtsordnung aufgestellt sein [o. stehen]

ordynus <D. ‑a, l.mn. ‑y> [ordɨnus] RZ. r.m. pej. (gbur)

ordynus

Grobian r.m.

ordynus

Rüpel r.m.

ordynariat <D. ‑u, bez l.mn. > [ordɨnarjat] RZ. r.m. REL.

ordynariat

Ordinariat r.n.

ordynatura <D. ‑ry, bez l.mn. > [ordɨnatura] RZ. r.ż. st. urz.

ordynatura

Chefarztstelle r.ż.

odnaleźć [odnaleɕtɕ]

odnaleźć f. dk. od odnajdywać

Zobacz też odnajdować

I . odnajdować [odnajdovatɕ], odnajdywać [odnajdɨvatɕ] <‑duje; f. dk. odnaleźć> CZ. cz. przech.

odnajdować

finden

zwroty:

odnajdować kogoś/coś wzrokiem

jdn/etw wieder entdecken [o. erblicken] [o. finden]

II . odnajdować [odnajdovatɕ], odnajdywać [odnajdɨvatɕ] <‑duje; f. dk. odnaleźć> CZ. cz. zwr.

1. odnajdować (spotkać się ponownie):

odnajdować

sich B. wiederfinden

2. odnajdować przen. (adaptować się):

odnajdować

sich B. wiederfinden

odnajdować

sich B. einleben

odnajdować się w nowym środowisku

sich in der neuen Umgebung einleben