Tłumaczenia dla hasła „tucán“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

tukan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [tukan] RZ. r.m. ZOOL.

tukan

Tukan r.m.

tuman¹ <D. ‑u, l.mn. ‑y> [tuman] RZ. r.m. zwykle l.mn. podn. (kłęby)

tumany kurzu

Staubwolke r.ż.

tuczny [tutʃnɨ] PRZYM. ROLN.

tuczny

Mast-

turban <D. ‑u, l.mn. ‑y> [turban] RZ. r.m.

turban

Turban r.m.

tucz <D. ‑u, bez l.mn. > [tutʃ] RZ. r.m. ROLN.

tucz (gęsi)

Mast r.ż.

tuba <D. ‑by, l.mn. ‑by> [tuba] RZ. r.ż.

1. tuba (opakowanie: kremu, pasty):

tuba

Tube r.ż.

2. tuba (rura do wzmacniania głosu):

tuba

Schalltrichter r.m.

3. tuba MUZ.:

tuba

Tuba r.ż.

tuja <D. tui, l.mn. tuje> [tuja] RZ. r.ż. BOT.

tuja

Lebensbaum r.m.

tuja

Thuja r.ż.

tuja

Thuje r.ż.

tucznik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tutʃɲik] RZ. r.m. ROLN.

tucznik

Mastschwein r.n.

tulipan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [tulipan] RZ. r.m. BOT.

tulipan

Tulpe r.ż.

tumanić <‑ni; cz. prz. ‑ań> [tumaɲitɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. tumanić (zwodzić):

tumanić kogoś obietnicami

jdn mit Versprechungen verblenden [o. hinters Licht führen przen. ]

2. tumanić (oszukiwać):

tumanić kogoś

jdn beschwindeln pot.

tumanić kogoś

jdm blauen Dunst vormachen pot.

tuczarnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [tutʃarɲa] RZ. r.ż. ROLN.

tuczarnia

Mästerei r.ż.

tuczarnia świń

Schweinemästerei r.ż.

I . tuczyć <‑czy; cz. prz. tucz f. dk. u‑> [tutʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy przysł.

wie die Pflege r.ż. , so die Erträge r.ż.

pańskie oko konia tuczy przysł.

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding przysł.

2. tuczyć żart. pot. ludzi:

tuczyć

mästen przen. pot.

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter r.ż. mästete uns immer mit ihren Leckereien przen. pot.

II . tuczyć <‑czy; cz. prz. tucz> [tutʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk.

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten r.ż. l.mn. machen dick

zwroty:

kradzione nie tuczy przysł.

Gestohlenes r.n. macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; cz. prz. tucz> [tutʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć żart. pot. (człowiek):

tuczyć

in sich B. hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

kapcan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [kaptsan] RZ. r.m. pot. (niezdara)

kapcan

Tollpatsch r.m.

kapcan

Tölpel r.m. pej.